سرور عارف نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر قدس
ملیحه احمدی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر قدس
امیرمهدی عصاری - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر قدس

در سال های اخیر دنیا با بحرانی رو به رو شده است که به سرعت همه نقاط جهان را فرا گرفته و هیچ کشوری از این بحران در امان نیست . تعاملات اجتماعی یکی از نیازهای فطری و درونی بشر است که با هدف حضور فیزیکی در یک فضای شهری صورت می گیرد و فاصله گذاری اجتماعی این شکل تعاملات اجتماعی را با محدودیت هایی مواجه کرده است . مفهوم شهر هوشمند به عنوان مفهومی برای افزایش و اهمیت و کیفیت زندگی شهروندان در دوران بحران کرونا در دستور کار سیاست گذاران شهری قرار گرفته است . بنابراین بررسی زیرساخت های شهر هوشمند تهران در دوران کرونا بیش از پیش آشکار می گردد. این پژوهش از نوع مطالعات کتابخانه ای و بنیادی است لذا با هدف بررسی زیرساخت های شهر هوشمند تهران در دوران کرونا تدوین شده است . جامعه آماری پژوهش شامل کارشناسان با روش نمونه گیری خوشه ای به تعداد ۲۱۷ نفر و شهروندان شهر تهران با روش نمونه گیری تصادفی ساده به تعداد ۳۸۴ نفر محاسبه گردیده است . برای بررسی فرض نرمال بودن متغیرهای پژوهش از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف و با توجه به نرمال بودن متغیرها از آزمونهای پارامتری T تک نمونه ای ، تحلیل واریانس یکطرفه (ANOVA) استفاده شده است . نتایج آزمون تی نشان می دهد که معیار استفاده از زیرساخت های اینترنتی با آماره تی ۲۱,۱۲ و سطح معناداری کمتر از ۰۵,۰، معیار ابزارهای فناوی و هوشمند با آماره تی ۷۴,۸ و سطح معناداری کمتر از ۰۵,۰ ، معیار استفاده از خدمات هوشمند با آماره تی ۵۲,۶ و سطح معناداری کمتر از ۰۵,۰ و نیز معیار جابجایی هوشمند با آماره تی ۱۵,۶ و سطح معناداری کمتر از ۰۵,۰ به ترتیب بالاترین مطلوبیت و رضایتمندی را داشته اند. بر اساس نتایج حاصل ، راهکارهایی ارائه گردید که توجه به این راهکارها می تواند بسیار موثر واقع گردد.

سیاست گذاران شهری ، تعاملات اجتماعی ،زیرساخت ، شهر هوشمند تهران، دوران کرونا