الهام امان زادگان - استادیار گروه عمران، موسسه آموزش عالی زند، شیراز، ایران
هانیه سبزواری - دانشجوی کارشناسی ، گروه معماری ، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی هنر، شیراز، ایران

معماری ساختارشکن ، سبکی انقلابی در دنیای معماری است که در اواخر قرن بیستم ظهور کرد. این سبک با رد قواعد و اصول سنتی معماری ، به دنبال خلق فرم های جدید و جسورانه بود. هدف این مقاله ، رمزگشایی معماری ساختارشکن از طریق بررسی آثار دو تن از پیشگامان این سبک ، زاها حدید و فرانک گری است . در این مقاله ، به معرف ی آثار شاخص حدید و گری پرداخته شده و سپس ، رموز معماری ساختارشکن از طریق تحلیل این آثار استخراج شده است . برخی از رموز کلیدی معماری ساختارشکن عبارتند از: فرم های غیرخطی و سیال: رد تقارن و خطوط مستقیم و استفاده از فرم های منحنی و سیال، شکستن پوسته و حجم : ایجاد شکاف ها و برش ها در پوسته و حجم بنا، استفاده از مواد و تکنیک های جدید: به کارگیری مصالح نوین و تکنیک های ساخت و ساز پیشرفته ، توجه به زمینه و سیاق: در نظر گرفتن شرایط محیطی و فرهنگی در طراحی بنا. آثار زاها حدید و فرانک گری ، نمونه های بارزی از معماری ساختارشکن هستند که رموز این سبک را به وضوح به نمایش می گذارند. این مقاله با بررسی این آثار، دریچه ای نو به سوی درک معماری ساختارشکن و مفاه یم آن گشوده است .

معماری ساختارشکن ، زاها حدید، فرانک گری ، رمز گشایی