یونس رشیدی - دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی،
محمدرضا فرجی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی

گردشگری یکی از فعالیتهایی است که در چند دهه اخیر رشد سریعی را تجربه نموده است و در برنامهریزی توسعه اقتصادی اجتماعی بسیاری از کشورها نقش ویژهای برای آن پیش بینی شده است. در منطقه خلیج فارس در سه دهه اخیر سرمایهگذاری های گسترده ای برای توسعه گردشگری شده است به گونهای که در چند سال اخیر برخی از این کشورها در زمینه گردشگری نیز به رقابت با جمهوری اسلامیایران پرداختهاند و از این فعالیت برای تبلیغ باورها و هویت خویش بهرهبرداری مینمایند. با وجود اهمیت راهبردی خلیج فارس برای جمهوری اسلامی ایران تا کنون برای بهرهبرداری مفید از فرصتهایجغرافیایی که در اختیار ایران قرار دارد برنامهریزی منسجم و کارآمدی نشده است. نتیجه این امر آن بوده است که علیرغم برخورداری ایران از گسترده ترین خط ساحلی در خلیج فارس و داشتن حاکمیت بر تعداد زیادی جزیره،کشورهای دیگر در جذب سرمایهگذاری و گردشگران خارجی در حوزه گردشگری موفق تر عمل نموده اند و منافع ملی ایران را مورد تهدید قرار دادهاند بهگونهای که در سطح جهانیشهرهای کشورهای حاشیهجنوبی خلیج فارس نسبت به شهرها و جزیرههای ایران در خلیج فارس از جایگاه بهتری برخوردار گردیدهاند. حفاظت از منافع ملی و پیگیری اهداف ملی در خلیجفارس مستلزم آن است که از بخش گردشگری همراه با دیگر حوزهها استفاده مطلوب به عمل آید. بر این اساس این پژوهش در پی پاسخگویی به این پرسش است که به چه ترتیبیمیتوان از گردشگری در منطقه خلیج فارس برای تامین منافعملی جمهوری اسلامی ایران استفاده نمود

گردشگری، امنیت، منافع ملی، خلیج فارس