تدوین برنامه والدگری برای مادران دارای فرزند با نارضایتی جنسیتی و بررسی تاثیر آن بر تاب آوری و کیفیت رابطه والد-فرزندی
عنوان مقاله: تدوین برنامه والدگری برای مادران دارای فرزند با نارضایتی جنسیتی و بررسی تاثیر آن بر تاب آوری و کیفیت رابطه والد-فرزندی
شناسه ملی مقاله: JR_NKUMS-16-1_010
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_NKUMS-16-1_010
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
سپیده بشیر گنبدی - Ph.D. in Counseling, Department of Counseling, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
علی شیخ السلامی - Professor, Department of Counseling, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
علی رضایی شریف - Associate Professor, Department of Counseling, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
احمدرضا کیانی - Associate Professor, Department of Counseling, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
خلاصه مقاله:
سپیده بشیر گنبدی - Ph.D. in Counseling, Department of Counseling, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
علی شیخ السلامی - Professor, Department of Counseling, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
علی رضایی شریف - Associate Professor, Department of Counseling, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
احمدرضا کیانی - Associate Professor, Department of Counseling, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تدوین برنامه والدگری برای مادران دارای فرزند با نارضایتی جنسیتی و بررسی تاثیر آن بر تابآوری و کیفیت رابطه والد-فرزندی انجام گرفت.
روش کار: روش پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعه ی آماری مادران مراجعهکننده به مرکز روان پزشکی شهر تهران در سال ۱۴۰۱ و دارای فرزند با نارضایتی جنسیتی بودند که از بین آن ها، ۳۰ نفر به شیوه دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی، در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. هر دو گروه به وسیله پیشآزمون با مقیاس تابآوری فرم کوتاه (۲۰۰۹) و پرسش نامه ارزیابی رابطه والد-فرزند (۱۹۸۳) ارزیابی شدند و برنامه والدگری به گروه آزمایش آموزش داده شد. سپس، در هر دو گروه، پسآزمون اجرا شد و پس از سه ماه، آزمون پیگیری به عمل آمد.
یافته ها: دادهها با استفاده از روش آماری واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرمافزار SPSS-۲۳ تحلیل شدند. نتایج نشان داد که برنامه تدوینشده باعث بهبود سطح تابآوری و کیفیت رابطه والد-فرزندی در مادران دارای فرزند با نارضایتی جنسیتی شده که این بهبود تا مرحله پیگیری برقرار بوده است (۰۵/۰ P<).
نتیجه گیری: طبق نتایج، برنامه تدوینشده والدگری میتواند موجب شود که مادران دارای فرزند با نارضایتی جنسیتی تابآوری خود را افزایش دهند و روابط خود را با فرزندشان بهبود بخشند؛ بنابراین، پیشنهاد میشود که استفاده از این نوع مداخله برای کار با این گروه از مادران در دستورکار روان شناسان و سازمآن های مرتبط قرار گیرد.
کلمات کلیدی: Gender identity disorder, Gender dysphoria, Interventions, Mothers, Parent-child relationship, Parenting, Resilience, اختلال هویت جنسیتی, تاب آوری, رابطه والد-فرزندی, مادران, مداخلات, نارضایتی جنسیتی, والدگری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1957508/