ناصر وجدی - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تخصصی فناوریهای نوین آمل، ایران
سید مرتضی حائریان - دامپزشک اختصاصی اسب، تهران، ایران.
شهره عالیان سماک خواه - گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تخصصی فناوری های نوین آمل، آمل، ایران
یاسمین رضیئی - دانشجوی دکترای حرفه ای دامپزشکی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، البرز ، ایران

بروسلوز یک بیماری مسری و مشترک بین انسان و دام است که عامل ایجاد آن گونه های بروسلا است. این بیماری در اسب عمدتا توسطگونه های بروسلا آبورتوس و بروسلا سوئیس ایجاد می گردد. در تک سمیان این عفونت معمولا همراه با نشانه درمانگاهی است. در اسب عمدتا با بورسیت، تنوسینوویت و استئومیلیت همراه است. مطالعات اپیدمیولوژیکی بروسلوز در اسب اهمیت بسزایی دارند. هدف از انجام این مطالعه، تعیین شیوع سرمی بروسلوز در اس بهای کشور است. دو نفر از پژوهشگران به صورت مستقل از هم به منظور دستیابی به مستندات فارسی و انگلیسی مرتبط، بانکهای اطلاعاتی داخلی و خارجی را جستجو کردند. برای جلوگیری از سوگرایی در مطالعه، جستجو، انتخاب مطالعات، ارزیابی کیفی و استخراج دادهها توسط دو نفر از پژوهشگران به صورت مستقل از هم انجام گرفت. هرگونه اختلاف نظر بین دو پژوهشگر توسط نفر سوم مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعه حاضر تعداد ۱۷ مطالعه با حجم نمونه ۳۰۳۲ راس اسب وارد آنالیز کمی شدند.شیوع سرمی کلی بروسلوز در اسب در ایران ۵/ ۳ % )فاصله اطمینان ۹۵ %، ۳/ ۲ - ۶/ ۴( برآورد گردید. با توجه به نواحی مورد بررسی در ایران بیشترین و کمترین شیوع سرمی به ترتیب در جنوب ) ۴/ ۹ %( و غرب ) ۱/ ۰ %( برآورد شده است. علیرغم شیوع سرمی اندک بروسلوز در جمعیت اسب در ایران، پیشنهاد م یشود در برنامه های کنترل بروسلوز کشور احتمال آلودگی این میزبان دامی در مواجهه و تماس نزدیک با میزبان های دامی ترجیحی، در نظر گرفته شود.

اپیدمیولوژی, اسب, ایران, بروسلوز, شیوع سرمی, متاآنالیز