فاطمه غلامعلی نژاد - دانشجوی کارشناسی پیوسته روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، گیلان، ایران
مریم حسین پور - دانشجوی کارشناسی پیوسته روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، گیلان، ایران
فاطمه نظرپور - دانشجوی کارشناسی پیوسته روانشناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، گیلان، ایران

هدف: خانواده به عنوان اولین واحد اجتماعی و کوچکترین آن، یگانه ساختار اجتماعی با داوم و هماهنگی است که از دیر باز در زندگی بشر وجود داشته و برآورنده مهمترین خواست های حیاتی انسانی و برقرارکننده روابط اجتماعی اوست. ساختار خانواده و شرایط حاکم بر آن تاثیر انکار ناپذیری بر رفتار و آینده کودکان و بزهکاری آنها دارد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین والدین مجرم و احتمال مجرم شدن فرزندان آنها انجام شده است.روش کار: در این مطالعه مروری سیستماتیک و متاآنالیز، کلیه مقالات مرتبط از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۳ (۱۳۹۵-۱۴۰۲) که در ایران و جهان انجام و در پایگاه های اطلاعاتی بین المللی و ملی وجود دارد، مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: یافته ها نشان داد کودکان نگرش های اجتماعی را از خانواده خود می آموزند و اگر یکی از والدین مجرم باشد، فرزندان آنها بیش از دیگران در معرض خطر فساد قرار خواهند گرفت. مادری که پایبند به مسائل اخلاقی نیست و مشکل صمیمیت دارد، باعث می شود فرزندانشان با «اعمال منافی عفت» همراه شوند و با شرایط مناسب، همین کارها توسط فرزندان آسانتر انجام و تکرار می شود. نتایج تحقیقات نشان داد که بسیاری از افراد معتاد در خانواده خود پدر، مادر، پدربزرگ و یا غیره معتاد دارند.نتیجه گیری: این مقاله شواهد حمایتی در مورد وجود انتقال بین نسلی جنایت در ایران، ارائه کرده است. جرم و جنایت والدین بر فرزندان و جوانان ما تاثیر می گذارد و احتمال تخلف آنها را افزایش می دهد. شکستن چرخه های توهین کار آسانی نیست. این نیاز به حمایت قوی خانواده و جامعه برای تکمیل تلاش های دولت دارد. بسیاری از شرکای جامعه پیش قدم شده اند و نقش مهمی در تلاش های مختلف ذکر شده در بالا ایفا می کنند. افراد نیز برای ابتکارات داوطلبانه آمده اند.

بزهکاری، خانواده، والدین مجرم، مجرم شدن فرزندان