ذوالفقار مرتضی محمد الجمل - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی (گرایش فعالیت بدنی و تندرستی) دانشگاه محقق اردبیلی، ایران
فرناز سیفی - دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران

کاهش سطح کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL-C) با افزایش خطر بیماری عروق کرونر (CAD) مرتبط است، در حالی که افزایش سطح HDL-C با کاهش خطر CAD و انفارکتوس میوکارد مرتبط است. اگر چه HDL از اکسیداسیون لیپوپروتئین با چگالی کم در شرایط عادی جلوگیری می کند، اما در شرایط پاتولوژیک مانند استرس اکسیداتیو، التهاب و دیابت، باعث تغییر ساختاری می شود و عملکردهای ضد تصلب شرایین و ضد التهابی را مهار می کند. HDL می تواند بر اساس کاهش کمی و تغییر شکل آپولیپوپروتئین A۱ به ساختارهای مختلفی تبدیل شود و علت اصلی افزایش سطوح HDL ناکارآمد است که می تواند منجر به افزایش خطر CAD شود. بنابراین، تجزیه و تحلیل ساختار و اجزای HDL به جای HDL-C پس از استفاده از یک برنامه تمرین ورزشی ممکن است برای درک اثرات HDL مفید باشد.

بیماری عروق کرونر، HDL ناکارآمد ، تمرین ورزش، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL-C)