بررسی سامانه حلالی در تولید گرفت عروقی نانولیفی پلی یورتان (PU)

  • سال انتشار: 1402
  • محل انتشار: سیزدهمین کنفرانس ملی مهندسی نساجی ایران
  • کد COI اختصاصی: NTEC13_111
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 72
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

فاطمه ابراهیمی

دانشکده مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

عاطفه سلوک

دانشکده مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

مریم یوسف زاده

دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

سعید بهرامی

دانشکده مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

چکیده

بیماری های قلبی-عروقی یکی از علل اصلی مرگ ومیر در سراسر جهان است. مهندسی بافت به عنوان یک رویکرد موثر برای ارائه جایگزینی مناسب برای عروق آسیب دیده در نظر گرفته می شود. الکتروریسی در میان روش های مختلف تولید داربست، به عنوان یک روش موثر برای تولید بستر لیفی با ساختار میکرو و نانو که می-تواند رفتار ماتریس خارج سلولی بافت طبیعی را تقلید کند، در نظر گرفته می شود. پلی یورتان به دلیل خواص مکانیکی و بیولوژیکی مناسب از جمله الاستیسیته بالا و خون سازگاری، پلیمر امیدوارکننده ای برای کاربرد در تهیه عروق مصنوعی محسوب می شود. در این مطالعه ساختار نانولیفی از پلی یورتان با سه سامانه حلالی مختلف، THF، THF/DMF، THF/DMAC بررسی شده است و تاثیر نوع سامانه حلالی بر مورفولوژی الیاف بررسی شده است. نتایج میکروسکوپ الکترونی نشان دهنده فیوزشدگی کمتر و یکنواختی بیشتر الیاف در سامانه حلالی THF/DMF است. در ادامه با این سامانه گرفت عروقی با قطر ۶ میلی متر و ضخامت ۷۰۰ میکرومتر تولید شد.

کلیدواژه ها

الکتروریسی، گرفت عروقی، پلی یورتان، نانوساختار

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.