حصارهای دفاعی و تامین امنیت شهر تابران توس در دوره ی اسلامی
- سال انتشار: 1398
- محل انتشار: فصلنامه مطالعات تاریخ انتظامی، دوره: 6، شماره: 22
- کد COI اختصاصی: JR_HIRJRL-6-22_001
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 44
نویسندگان
دانشگاه بیرجند
دانشگاه بین المللی امام رضا (ع)
دانشگاه بیرجند
دانشگاه خیام
چکیده
توس یکی از مهم ترین شهرهای خراسان تا اواخر قرن هشتم هجری به حساب آمده و چهار شهر را شامل می شده که بزرگ ترین آن ها تابران بوده، و اکنون دیگر شکوه دیرین خود را از دست داده است. کاوش های باستان شناسی بقایایی از حصارهای دفاعی جهت تامین امنیت آن کهن شهر را کشف نموده است. با ورود اسلام به سرزمین ایران و تاکید بر اهمیت تامین امنیت، مردم ایران که در زمینه ی امنیت یکی از محافظه کارترین ملت ها در طول تاریخ بوده اند، بیش از پیش با روش های گوناگونی در جهت تامین امنیت اقدام نموده اند. از این رو هدف از پژوهش حاضر یافتن روش های تامین امنیت تابران توس با احداث حصارهای دفاعی مانند دروازه های شهر و...، با تکیه بر متون تاریخی و گزارش های حاصل از کاوش های باستان شناسی می باشد.جهت نیل به هدف پژوهش از روش تاریخی و رویکرد کیفی همراه با توصیف و تحلیل منابع اسنادی بهره گیری شده است. نتایج حاصل از مطالعه ی توصیفی اسناد و منابع کتابخانه ای و تحلیل آن ها حاکی از آن است که حضور نگهبانان در دروازه ها، بسته بودن دروازه ها در شب هنگام، احداث اتاق هایی جهت استراحت مسافران شب در خارج از دروازه، نحوه ی ساختار پی ها، قطر عریض دیواره ها، ارتفاع دیواره ها، شیب دار بودن دیواره ها و استفاده از مصالح با کیفیت و مرغوب و نیز سیاست های حکومتی، در تامین امنیت شهر تابران توس موثر بوده اند. حصارهای دفاعی شهرها یکی از عوامل تاثیرگذار در تامین امنیت جان و اموال مردم در مقابل یورش مهاجمان بوده است، از این رو بررسی نقش حصارهای دفاعی تابران توس مانند دروازه ها و... در تامین امنیت آن شهر شایسته ی توجه خواهد بود.کلیدواژه ها
توس, تابران, حصارهای دفاعی, امنیتاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.