طه جریری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیری ت پروژه و ساخت، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شه ید بهشتی، تهران، ا یران
علی کریمی ترشیزی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیری ت پروژه و ساخت، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شه ید بهشتی، تهران، ا یران
احد نظری - دانشیار دانشکده معماری و شهرسا زی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایرا ن

پروژههای عمرانی به واسطه تعدد فعال یت ها ی هر طرح و همچنین سلسله مراتب برنامه ریزی های صورت گرفته برای آنها، می توانند شرایطی را مهیا کنند که هر پروژه با دیگری دچار تمایز قابل توجهی باشد. مدیریت این دسته از پروژهها به علت گوناگونی حالات صورت گرفته ، ممکن است نیازمند تجربه و دقت فراوانی بوده و در صورت عدم رعایت برخی از نکات، شکست آن پروژه را رقم بزند. به منظور بهینه سازی روند برنامه ریزی ، اجرا و کنترل پروژهها، تکنولوژی هایی مورد استفاده قرار گرفته اند که این صنعت را از حالت صلب خود به محیطی پو یا تبدیل کنند. هوش مصنوع ی به عنوان یکی از این فناوری های مورد استفاده، می تواند در زمینه به عهده گرفتن وظایف مدیران پروژه کمک بسیاری به پیشبرد طرحها و همچنین بهینه ساز ی هریک از آنها کمک شایانی بنماید. اما نکته حائز اهمیت در این رابطه آن است که ریسک استفاده از این تکنولوژی ممکن است پروژه را دچار برخی از مشکلات کرده و از مسیر خود دور کند. در این مقاله به مرور مقالات مرتبط با ریسک استفاده فناوری هوش مصنوعی در واگذاری وظایف مدیران پروژه به آن پرداخته شده و سعی بر آن شده است تا با ارائه راهکارهایی به ایجاد چارچوب مشخصی در رابطه با تخصیص وظایف به هوش مصنوعی اقدام شود.

مدیریت پروژه، هوش مصنوعی ، پروژه عمرانی ، مدیریت ریسک ، بهینه سازی مدیریت