رضا رضوانی زاده - Bu-Ali Sina University
شهاب کاظمی - Bu-Ali Sina University
رضوان لک - Bu-Ali Sina University

در این پژوهش کامپوزیت زمینه سیمان تقویت شده با ماسه توسط آب و پلیمر ­پلی یورتان تولید شد. به منظور بررسی تاثیر مخرب محیط های خورنده، نمونه های تولید شده در مقادیر مختلفی از آب، پلیمر پلی ­یورتان و ماسه در الکترولیت های سود سوزآور ۱۰ درصد و سولفوریک اسید ۱۰ درصد به مدت ۷۰ روز غوطه ­ور شدند. در ادامه به منظور مشخصه یابی نمونه ها پس از غوطه ­وری، نمونه ها توسط ارزیابی های مکانیکی و فیزیکی شامل آزمون چگالی سنجی و آزمون فشار مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمون چگالی سنجی نشان داد که چگالی نمونه های غوطه ­ور شده در سولفوریک اسید در حدود ۱۰ الی ۲۰ درصد از نمونه های غوطه­ ور شده در سود سوزآور کمتر می­ باشد. نتایج آزمون فشار نشان داد که به صورت کلی استحکام نمونه های تولید شده آب نسبت به نمونه های تولید شده با پلیمرپلی­ یورتان بیشتر می­ باشد. از طرفی مشخص شد در صورت استفاده از ماسه و تولید نمونه های بتنی کامپوزیتی، استحکام نمونه ها افزایش ۷۵ درصدی از خود نشان می­ دهند. نتایج آزمون استحکام فشاری نشان داد که استحکام نمونه های غوطه ور شده در الکترولیت سولفوریک اسید به صورت کلی در حدود ۲۰ الی ۳۰ درصد ضعیف­ تر از استحکام نمونه های غوطه­ ور شده در الکترولیت سودسوزآور هستند.

concrete composites, compressive strength, density, sulfuric acid, caustic soda, کامپوزیت های بتنی, استحکام فشاری, چگالی, سولفوریک اسید, سودسوزآور