فاطمه فلاحتی اسرمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، گروه علوم و مهندسی خاک
محمدعلی بهمنیار - استاد، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، گروه علوم و مهندسی خاک
فردین صادق زاده - استادیار، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، گروه علوم و مهندسی خاک
سیدمصطفی عمادی - استادیار، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، گروه علوم و مهندسی خاک

این مطالعه با هدف بررسی نقش کانی های سیلیس دار بر خصوصیات خوشه و شاخص ورس در گیاه برنج صورت گرفت. بهمنظور بررسی تاثیر کاربرد کانی های سیلیسیم دار جهت افزایش میزان سیلیسیم قابل جذب خاک و گیاه بررنج، ۲ نوع،کانی سیلیسیم دار انتخاب شد. یک قطعه زمین زراعی از اراضی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری انتخاب واز افق سطحی آن (عمق صفر تا ۳۰ سانتیمتر) جهت تعیین برخی از خصوصیات فیزیک و شیمیایی خاک جهت اندازهگیری میزان سیلیسیم، نیتروزن، فسفر و پتاسیم قابل جذب نمونه برداری صورت می پذیرد. سپس طرح به صورت بلوککامل تصادفی در ۲۰ تیماردر سه تکرار اجرا شد. پس از آماده سازی زمین تیمارها در کرت های ۳در ۳ قبل از نشاکاریبرنج اعمال شد. صفات مورد مطالعه شامل ارتفاع، طول خوشه، وزن خوشه و شاخص ورس می باشد. طبق نتایج به دستآمده از مطالعه می توان دریافت که تیمار P+si۱ T۲R۳)T۱۱)؛ با داشتن کمترین ارتفا برنج (۱۳۹/۳۷)؛ بیشترینطول خوشه (۱۱۳/۵۴ سانتیمتر) و بیشترین شاخص ورس در گیاه برنج (با مقدار ۸۸۹/۱) نسبت به سایر تیمارهایمورد آزمایش نتایج بهتری داشته است. از این رو تیمار (کود پایه + منبع سیلیس اول +سیلیس تیمار شده نوع ۲ درسطح ۱۰۰۰ کیلو گرم در هکتار) قابل توصیه به زراعین می باشد.

کانی های سیلیس دار، طول خوشه، شاخص ورس، گیاه برنج