ارزیابی شدت آلودگی عناصر بالقوه سمی در غبار درون ساختمانی کلان شهر تهران
- سال انتشار: 1403
- محل انتشار: فصلنامه علوم زمین، دوره: 34، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_GSJ-34-1_007
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 142
نویسندگان
گروه علوم و مهندسی محیط زیست، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
دانشکده زمین شناسی، دانشکدگان علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران
گروه علوم و مهندسی محیط زیست، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
گروه علوم و مهندسی محیط زیست، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده
رشد جمعیت و افزایش شهرنشینی، انسان را در معرض آلاینده های شهری بیشتری قرار می دهد، به ویژه در شرایطی که مجبور به گذراندن مدتی طولانی در فضاهای بسته و با تهویه اندک هستند. این مطالعه، نخستین پژوهش در باره آلاینده های غیرآلی درون ساختمانی شهر تهران است که با استفاده از شاخص های زمین شیمیایی، شدت آلودگی عناصر بالقوه سمی را در غبارهای درون ساختمانی تخمین می زند. از نواحی شلوغ و مرکزی شهر تهران، ۳۱ نمونه غبار به روش نافعال از درون ساختمان های مسکونی و اداری برداشت و پس از آماده سازی، تجزیه شیمیایی با استفاده از طیف سنجی جرمی پلاسمای جفت شده القایی در آزمایشگاه دانشگاه روویرا شهر تاراگونا اسپانیا انجام شد. شاخص های زمین شیمیایی منفرد شامل ضریب آلودگی، شاخص زمین انباشت و ضریب غنی شدگی، و شاخص های تجمعی شاخص بار آلودگی و شاخص پتانسیل ریسک بوم شناختی (اکولوژیک) برای تعیین شدت آلودگی در نمونه های غبار محاسبه شدند. نتایج آنالیز عنصری نشان داد که عناصر آرسنیک، کادمیم، مس، جیوه، سرب و روی در غبار درون ساختمانی شهر تهران غلظت های بالاتری نسبت به برخی شهرهای جهان نشان می دهند. در مقابل، عناصر کبالت، کروم، نیکل و وانادیم، مقادیر اندکی را نشان می دهند. این یافته توسط شاخص های تجمعی و شاخص منفرد ضریب آلودگی تایید شد، در حالی که شاخص های دیگر سطح پایین تا متوسط آلودگی را نشان می دهند. بر اساس نتایج غلظت عناصر در نمونه ها می توان به این نتیجه رسید که شاخص های با سطح متوسط تا پایین آلودگی در تحلیل حاضر قابل اطمینان نبوده و توصیه نمی شوند.کلیدواژه ها
شاخص های زمین شیمیایی, غبار درون ساختمانی, عناصر بالقوه سمی, ریسک سلامتی, شاخص های تجمعی, زمین شیمی شهریاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.