علیرضا عالی پور - دانشیار گروه مدیریت آموزشی، دانشکده مدیریت و کمیسر دریایی، دانشگاه علوم دریایی امام خمینی(ره)، نوشهر، ایران.

هدف: هدف از پژوهش حاضر شناسایی مولفه ­های مرجعیت علمی در علوم و فناوری دریایی کشور می ­باشد. روش: این پژوهش از نوع آمیخته بوده و به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری در بخش کیفی پژوهش تعداد ۸ نفر از افراد صاحب نظر در حوزه علوم دریایی بودند که با استفاده از روش تحلیل محتوا مقوله ­های مرجعیت علوم و فناوری دریایی مشخص گردیدند. در بخش کمی پژوهش و در یک جامعه آماری شامل استادان و صاحب نظران خبره در علوم دریایی، کارشناسان علوم دریایی در سازمان بنادر و دریانوردی و فرماندهان نیروی دریایی به تعداد ۱۶۰ نفر بودند که نمونه گیری  به صورت تصادفی طبقه­ ای انجام گرفت، رتبه­ بندی مقوله­ ها در نمونه آماری مورد بررسی قرار گرفته و با کمک نرم افزار آماری لیزرل یافته­ ها مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ­ها: یافته ­های پژوهش نشان­دهنده شش مقوله اصلی مرجعیت علوم و فناوری دریایی شامل سیاست گذاری ویژه در علوم و فناوری ­های دریایی، داشتن متولی مشخص در حوزه دریا، فرهنگ دریایی، رویکرد فرایندی در مرجعیت علوم و فناوری دریایی، تمدن دریایی و دیپلماسی دریایی می باشد. نتیجه گیری: ۶ مقوله اصلی به همراه ۲۶ مقوله فرعی دیگر در قالب الگوی شبکه­ ای مرجعیت علمی در علوم و فناوری دریایی ارائه گردیدند که در صورت عملیاتی شدن این الگو انتظار رسیدن ایران به مرجعیت علوم و فناوری دریایی در گام دوم انقلاب میسر می ­باشد.

دریا, مرجعیت علمی, علوم و فناوری دریایی