پردیس یوسفی تلوکی - دانشجوی دکتری مهندسی پزشکی – بافت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز، تهران، ایران.
ریحانه تمیمی - دانشجوی دکتری مهندسی پزشکی بافت، دانشگاه صنعتی امیر کبیر، تهران، ایران
طاهره فدائیان - گروه مهندسی برق، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر
شاهرخ شجاعی - استادیار مرکز تحقیقات سلول های بنیادی و دپارتمان مهندسی پزشکی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی،تهران،ایران

داربست های سه بعدی بر پایه PLA به دلیل تجدید پذیری، زیست تخریب پذیری، زیست سازگاری و خواص مکانیکی خوب توجه فزاینده ای را برای مهندسی بافت نرم برای ترمیم عملکرد بافت های آسیب دیده به دست آورده اند. پلی لاکتیک اسید (PLA) یکی از امیدوارکننده ترین بیوپلیمرها در زمینه مهندسی بافت نرم است زیرا مونومرها ممکن است از مواد اولیه غیر سمی تجدید شونده و همچنین اسید آلی طبیعی تولید شوند، اسید لاکتیک را می توان با تخمیر قندهای به دست آمده از منابع تجدیدپذیر مانند نیشکر تهیه کرد. بنابراین، PLA یک محصول سازگار با محیط زیست با ویژگی های عالی برای استفاده در بدن انسان (غیر سمی) است. پلیمرهای اسید لاکتیک را می توان با فرآیندهای مختلف سنتز کرد تا محصولاتی با خواص شیمیایی و مکانیکی فراوانی به دست آورد. نتایج مطالعات نشان داد که داربست های بر پایه PLA که دارای خواص چند منظوره هستند، کاندیدای خوبی برای کاربردهای مهندسی بافت نرم هستند. در این مقاله ما پیشرفت های اخیر در مواد زیستی بر پایه PLA را با توجه به قابلیت پردازش و کاربردهای فعلی در تنظیمات بالینی و تحقیقاتی برای کاربردهای مهندسی بافت نرم مورد بحث قرار می دهیم.

پلی لاکتیک اسید، مهندسی بافت، بافت نرم