حامد تاجور - دانشجوی مهندسی تکنولوژی ایمنی صنعتی و محیط کار،موسسه آموزش عالی جها
مرضیه مومنی سروستانی - دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
امین قنبرنژاد - کارشناس ارشد آمار زیستی،عضو هیات علمی دانشکده بهداشت هرمزگان
عبدالحمید تاجور - کارشناس ارشد بهداشت حرفه ای،عضو هیات علمی دانشکده بهداشت هرمزگان

این مطالعه از نوع مداخله ای است که در آن به بررسی تأثیر آموزش بر رفتارهای ایمنی کارگران یکی از صنایع تولید کننده محصولات آزبستی پرداخته شده است جامعه مورد مطالعه کارگران خط تولید بودند و برای انجام این پژوهش از تکنیک نمونه گیری از رفتارهای ایمن استفاده شد.درفاز اول این مطالعه رفتارهای ناایمن کارگران در رابطه با کاربرد و استفاده صحیح از تجهیزات حفاظت فردی تعیین وثبت گردیدند سپس یک دوره جامع آموزش ایمنی با موضوع تجهیزات حفاظت فردی برای آنها برگزار و مجددا عمل ثبت رفتارهای ناایمن آنها در سه ماه متوالی انجام گردید و در نهایت نتایج با آزمون های t زوج و آنالیز اندازه های تکراری مورد بررسی قرار گرفتند.پیش از مداخله 78/79 درصد از رفتارها ناایمن بودند درحالیکه پس از مداخله در طی سه ماه متوالی درصد رفتارهای ناایمن به ترتیب به 12/5 و 39/26 و 67/96 درصد کاهش یافت.یافته ها نشان دادند که نقش آموزش ایمنی در کاهش رفتارهای ناایمن معنی دار است (0.001>p) اگرچه اثر آن در طول زمان کاهش می یابد.با توجه به تأثیرمثبت مداخله آموزشی ونقش زمان در کاهش تأثیر آموزش بر رفتار ایمنی کارگران پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی همراه با نظارت بعدی مدیریت به طور دوره ای و منظم برگزار گردد.

رفتارهای ناایمن،آموزش،وسایل حفاظت فردی،حوادث