محمد آفرین - دانشجوی دکتری رسوبشناسی و سنگشناسی رسوبی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه هرمزگان -کارشناس پژوهشی زمینشناسی دریا، ایستگاه پژوهش و فناوری، اقیانوسشناسی و علوم جوی، چابهار
محمدعلی حمزه - عضو هیات علمی پژوهشگاه ملی اقیانوسشناسی و علوم جوی، ایستگاه پژوهش و فناوری اقیانوس شناسی و علوم جوی،بندرعباس
پیمان رضائی - دانشیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه هرمزگان

در این تحقیق بررسی رسوب شناسی تنگه هرمز در ۱۹ ایستگاه نمونه برداری طی تحقیقاتی دی-بهمن سال ۱۴۰۰ توسط کاوشگر تحقیقاتی خلیج فارس در بخش ایرانی خلیج فارس انجام شد. نتایج نشان داد در بخش های عمیق جنوب تنگه هرمز، رسوبات دانه درشت ماسه سیلتی و در برخی نقاط ماسه گراولی حضور دارد. جریان بستر پرانرژی (به دلیل اختلاف چگالی) که خلیج فارس را از راه بخش های عمیق تر آن ترک می کند مسئول جدا کردن رسوبات دانه ریز از بخش های عمیق تر و درنتیجه تجمع ذرات دانه درشت با جور شدگی ضعیف و خیلی ضعیف (با میزان زیاد خرده های اسکلتی و ذرات به جامانده از قبل) در بخش های عمیق می گردد. این بستر سخت ایجادشده محیط مناسبی برای برخی جوامع سطح زی مانند مرجان ها و فرامینیفرهای بزرگ ایجاد نموده است. از سوی دیگر سواحل ایرانی تنگه توسط رسوبات سیلتی تا ماسه ریز خشکی زاد پوشیده شده است. روی هم رفته، رژیم رسوب گذاری حوضه تحت تاثیر شرایط هیدرودینامیکی بستر، میزان ورود رسوبات خشکی زاد، توپوگرافی پیچیده بستر و اقلیم منطقه است. به علاوه مرجان های منزوی ریف ساز به میزان زیادی در بسیاری از بخش های غرب تنگه هرمز طی گشت های تحقیقاتی کاوشگر خلیج فارس مشاهده گردیده است.

توزیع اندازه ذرات، خلیج فارس، خلیج عمان، رسوبات بستر.