رقیه فتاحی - کارشناس ارشد روانشناسی،دانشگاه پیام نور،تهران،ایران
مریم قربانی - استادیار گروه روانشناسی،دانشگاه پیام نور،تهران،ایران
سارا قربانی - استادیار گروه روانشناسی،دانشگاه پیام نور،تهران،ایران

مقدمه :هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر میزان اثر بخشی ذهن آگاهی بر سازگاری اجتماعی و همدلی عاطفی و شناختی کودکاندارای اختلال رفتاری می باشد . روش: روش مورد استفاده در این پژوهش روش نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل می باشد. جامعه مورد نظر، تمامی کودکان دارای اختلال رفتاری مراجعه کننده به کلینیک آوای مهر زرین شهردر تابستان سال ۹۸-۹۷ می باشند، تعداد ۵۰ نفر به صورت نمونه در دسترس انتخاب و بعد از تکمیل پرسشنامه رفتاری راتر توسط خانواده های کودکان ۳۰ نفر به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند n=n۲=۱۵ برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی گروهی به مدت ۸ جلسه هفتگی برگزار گردید. داده ها به روش کواریانس و با نرم افزار spss-۲۱ تحلیل گردید. نتایج:نتایج نشان داد که درمان ذهن آگاهی بر سازگاری اجتماعی کودکان اختلال رفتاری موثر بوده است. p<۰/۰۵ همینطور ذهن آگاهی بر مولفه ی عاطفی همدلی عاطفی موثر نبوده p>۰/۰۵ وبر مولفه شناختی کودکان دچار اختلال رفتاری موثر بوده است p<۰/۰۵. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر می توان از ذهن آگاهی برای درمان سازگاری و همدلی کودکان دچار اختلالات رفتاری استفاده کرد

ذهن آگاهی، سازگاری اجتماعی ، همدلی، اختلال رفتاری کودکان