حسین ابراهیم آبادی - عضوهیات علمی پژوهشکده مطالعات فرهنگی واجتماعی

این مقاله با تاکید برالگوی آموزش و یادگیری الکترونیکی به بررسی ویژگی‌ها، معیارها و استانداردهای تولید محتوای الکترونیکی درفضای مجازی می‌پردازد. این مقاله از نوع مقالات مروری و بر اساس مطالعات سندی کتابخانه‌ای است. در ایران به رغم تمامی فراز فرودها در عرصه فناوری‌های اطلاعاتی وفضای مجازی، زمینه‌ها و گزینه‌های درخوری برای تولید محتوای الکترونیکی فراهم شده است، اما در یک نگاه واقع بینانه می‌توان گفت برای رونق بخشیدن، جذّاب‌تر کردن و متنوّع کردن تولید محتوای الکترونیکی به ویژه در فضای رقابت با دیگر کشورها، برنامه‌ها وفعالیت‌ها ناچیز بوده است. در چنین شرایطی و برای تغییرات و تحوّلات مورد انتظار باید رویکرد تازه‌تری در این باره اتخاذ کرد و در پی «الگوی نوینی ازمطالعه، برنامه ریزی وعمل» بود که به مواردی از آن اشاره می‌شود. تغییر وضعیت درتولید محتوای الکتونیکی بومی با چند رسانه‌ای ساختن کتاب‌های درسی مدارس وکتب علمی دانشگاه‌ها وحرکت به سوی یادگیری الکترونیکی که هسته اصلی پیش برنده تولید محتوادر کشور به حساب می‌آید؛ نگاه جدید به موضوع تولید محتوای الکترونیکی و از انفعال، خارج کردن آن با حمایت ازایجاد و توسعه نهادها و نیروی انسانی حرفه‌ای این حوزه؛ ایجاد نظام مطالعاتی و ارزشیابی مداوم به منظور گزارش شناخت، به همراه زنجیره‌ای از بازخوردها ومشوق‌ها برای محتواهای تولید شده استاندارد و معیار در کشور به ویژه در حوزه‌های فرهنگی، علمی وآموزشی؛ اتخاذ و اجرای برنامه‌های حمایتی برای رونق اشتغال در این عرصه از خدمات الکترونیکی ومجازی و به طور خاص توسعه سیستم‌ها، نرم افزارهای تولید محتوای چندرسانه‌ای وسرویس‌ها ی مربوط به آن به زبان فارسی و معطوف به ساده و روان بودن کاربری آن در سراسر کشور.

محتوای الکترونیکی، یادگیری الکترونیکی