مقایسه ی اثرات فعالیت مقاومتی ایستا و پویا بر برخی شاخص های عملکردی قلبی- عروقی، لاکتات پلاسما و لکوسیت های خون محیطی زنان سالم غیر ورزشکار

هدف: تحقیق حاضر به منظور مقایسه ی اثرات فعالیت مقاومتی ایستا و پویا بر برخی شاخص های عملکردی قلبی-عروقی، لاکتات پلاسما و لکوسیت های خون محیطی زنان غیر ورزشکار انجام شد. روش: در قالب یک طرح نیمه تجربی قبل و بعد، 20 زن غیر ورزشکار سالم داوطلب(با دامنه ی سنی 25-20 سال و شاخص توده ی بدنی 25-20 کیلوگرم/ متر مربع) در دو گروه تصادفی همگن فعالیت مقاومتی وامانده ساز پرس پای ایستا(با 40 درصد انقباض ارادی بیشینه) یا پویا(با 45 الی 55 تکرار با 40 درصد یک تکرار بیشینه) شرکت داشتند. ضربان قلب، فشار خون و حاصلضرب ضربان در فشار به همراه لاکتات پلاسما و تعداد لکوسیت های خون محیطی قبل و بلافاصله پس از فعالیت های مقاومتی تعیین شد. داده های حاصله به صورت میانگین و انحراف استاندارد با استفاده از آزمون های پارامتریک تی همبسته و مستقل در سطح معنی داری پنج درصد بررسی شد. یافته ها: نتایج حاکی است که همه ی شاخص ها پس از هر دو نوع فعالیت مقاومتی به طور معنی داری افزایش پیدا می کنند (P<0/05). به علاوه، دامنه ی تغییرات ضربان قلب، حاصلضرب ضرباندر فشار، لاکتات پلاسما و تعداد لکوسیت های خون محیطی گروه ایستا(به غیر از فشار خون سیستولی) به طور معنی داری بالاتر از گروه پویاست(P<0/05). نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاصله، می توان نتیجه گرفت که تغییرات نامطلوب شاخص های عملکرد قلبی- عروقی، خستگی(لاکتات پلاسما) و التهابی(تعداد لکوسیت های خون محیطی) پس از انجام فعالیت های مقاومتی ایستا بالاتر از پویاست، بنابراین، فعالیت مقاومتی پویا برای توسعه ی قدرت و استقامت عضلانی زنان غیرورزشکار مناسب تر از فعالیت مقاومتی ایستاست.

کلیدواژه ها:

فعالیت های مقاومتی ، حاصلضرب ضربان فشار ، لاکتات و لکوسیتوز