ارتباط ویژگیهای آنتروپومتریکی، آمادگی حرکتی و بهره هوشی با یادگیری مهارت های پایه بسکتبال

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی ارتباط ویژگیهای آنتروپومتریکی، آمادگی حرکتی و بهره هوشی با یادگیری مهارت های پایه بسکتبال(پاس، دریبل و شوت) در کودکان 11-12 ساله است. جامعه آماری تحقیق حاضر را کلیه دانش آموزان پسر 11-12 ساله مدارس شهر الشتر، به تعداد 1094 نفر تشکیل دادند که، تعداد 60 نفر به شیوه تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه اطلاعات فردی، آزمون رشد حرکتی درشت اولریخ، آزمون های استاندارد آمادگی حرکتی، پرسشنامه هوش ربون و آزمون های مهارتی بسکتبال ایفرد بود. برنامه آموزشی شامل 6 جلسه تمرین بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی در سطح معنی داری p≤0/05 استفاده شد. نتایج نشان داد که رابطه مثبت ومعنی داری بین ویژگیهای آنتروپومتریکی، آمادگی حرکتی و بهره هوشی با آزمون یادداری و آزمون های اکتساب (مراحل یادگیری) مهارتهای پایه بسکتبال وجود دارد. بنابراین، در تأیید نظریه آکرمن، می توان گفت که میزان بهره هوشی و آمادگی حرکتی، به ترتیب در مراحل اولیه ومراحل انتهایی یادگیری مهارت های پایه بسکتبال مؤثر هستند از طرفی ویژگیهای آنتروپومتریکی بسته به نوع و ماهیت مهارت اجرایی، در مراحل اولیه یادگیری(دریبل) و مراحل انتهایی یادگیری(پاس)، مؤثر است.