امیرمحمد صالحی - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی ، دانشگاه پردیس شهیدباهنر اصفهان

یادگیری پایه و اساس آموزش و پرورش و یکی از مهمترین زمینه ها در روانشناسی امروز و درعین حال یکی از مشکل ترین مفاهیم برای تعریف کردن است . کسب دانش و اطلاعات، عادت های گوناگون، مهارت های متنوع و راه های گوناگون حل کردن مسائل صورت های گوناگون تعریف یادگیری اند. یادگیری فرایندی پیچیده است که افراد از دیدگاههای مختلف به بررسی آن پرداخته اند و هر یک جنیه ای از یادگیری را به تصویر کشیده است . پژوهش حاضر به روش توصیفی - تحلیلی و با هدف بررسی نظریه های یادگیری در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش انجام شده است . هریک از این نظریه های یادگیری بر نوع خاصی از یادگیری تاکید می کند . رفتارگرایی در آموزش مفاهیم و مهارت ها در ارتباط با بازی های رایانه ای و شبیه سازی های رایانه ای ، شناخت گرایی در ارتباط با استفاده از پیش سازمان دهنده و نقشه مفهومی ، فراشناخت گرایی در ارتباط با یادگیری اجتماعی و ساخت گرایی در ارتباط با روش های یادگیری فراگیر محور مانند آموزش مبتنی بر حل مسئله و یادگیری مشارکتی کاربرد دارد. در سند تحول بنیادین نیز توجه خاصی به بحث ضرورت و راهکارهای تحول و بهره وری در تعلیم و تربیت ، با تاکید بر بکارگیری انواع شیوه های یادگیری نوین و فعال شده است

یادگیری ، نظریه ، سند تحول بنیادین