مریم احمدی - نویسنده مسئول - استادیار گروه حقوق خصوصی واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران.
اکبر بدرزاده - محقق و پژوهشگر

می توان گفت حسن نیت یکی از اصول اخلاقی محسوب می شود که تاثیر شگرفی بر حقوق قراردادها دارد. به طوری که در برخی از نظام های حقوقی، به عنوان یک قاعده الزام آور در مراحل مذاکرات قراردادی، انعقاد، تفسیر و اجرای قرارداد شناخته می شود که تقریبا اکثر کشورهای دارای نظام حقوقی رومی – ژرمنی در این گروه قرار می گیرند. به عبارتی، طرفین باید با حسن نیت کامل و اعتماد متقابل، عمل کنند و اطلاعات اساسی را در اختیار یکدیگر بگذارند و در نتیجه در تفسیر قرارداد نیز موثر واقع می شود چرا که حسن نیت در تمام مراحل قرارداد برحسب ماهیت آن، درجه تاثیر متفاوتی را دارد. در مرحله تفسیر قرارداد از طریق دکترین و رویه قضایی لزوم رعایت حسن نیت را می توان فهمید، لیکن در حقوق ایران، در قانون مدنی اشاره صریحی نشده است و تنها در حقوق تجارت الکترونیکی مصوب ۱۳۸۲ «لزوم حسن نیت در معاملات» آمده است. در اصول قراردادهای تجاری بین المللی و کنوانسیون بیع بین المللی کالا، به تفسیر قراردادها بر اساس اصل حسن نیت اشاره شده است. حسن نیت به معنای درستکاری معیار تفسیر قراردادها، می باشد.

عرف، قاعده انصاف، حسن نیت، تفسیر قراردادها.