اثر تمرینات ثبات دهنده مرکزی بر درد و عملکرد بیماران زن مبتلا به استئوآرتریت زانو

هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی تأثیر یک دوره تمرین ثبات دهنده مرکزی بر درد و عملکرد بیماران زن مبتلا به استئوآرتریت زانو بود. روش شناسی: تعدا د 22 زن غیر ورزشکار مبتلا به استئوآرتریت زانو(با میانگین سنی 60/12±9/38 سال، قد 155/45±7/84 سانتی متر، وزن 71/46±13/87 کیلوگرم) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. در ابتدا میزان درد بیماران از طریق پرسشنامه VAS و عملکرد آنها از طریق پرسشنامه WOMAC اندازه گیری شد. سپس گروه تجربی برای مدت 8 هفته، هفته ای سه جلسه، هر جلسه 30 دقیقه تحت تمرینات ثبات دهنده مرکزی قرار گرفتند. بیماران گروه کنترل به روال عادی زندگی خود ادامه دادند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) استفاده شد. یافته ها: نتایج بهبود معناداری در میانگین درد قبل (4/81±2/27) و بعد 3/18±1/72)) از تمرین بیماران گروه تجربی نشان داد(p<0/05). اما تفاوت بین میانگین درد قبل (5/09±2/21) و بعد (6/81±2/04) از تمرین در گروه کنترل معنادار نبود.(p>0/05) همچنین در میانگین عملکرد قبل (41/72±17/89) و بعد (28/72±17/35) از تمرین بیماران گروه تجربی بهبود معناداری مشاهده شد(p<0/05). لکن بهبود میانگین عملکرد قبل (44/45±14/82) و بعد 52/09±12/03)) از تمرین گروه کنترل معنادار نبود.(P>0/05) بحث و نتیجه گیری: از نتایج تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که تمرینات ثبات دهنده مرکزی در بهبود درد و عملکرد مفصل زانو تأثیر شایانی داشته است. عملکرد مناسب عضلات مرکزی نقش اساسی در قرار گرفتن لگن در وعیت خنثی دارد، این حالت منجر به قرار گیری استخوان ران در وضعیت طبیعی و در نتیجه وضعیت خوب مفصل زانو و کاهش فشارهای وارده بر غضروف مفصلی می گردد. لذا پیشنهاد می شود که از تمرینات ثبات دهنده مرکزی به عنوان یک روش مؤثر در پیشگیری و درمان استئوآرتریت زانو استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

استئوآرتریت ، تمرینات Core ، زنان ، تمرین درمانی