بختیار سجادی - گروه زبان و ادبیات انگلیسی و زبانشناسی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران.
راشین فخری - کارشناس ارشد زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران.

مقاله حاضر بر آن است خوانشی تطبیقی از رمان تس از خانواده دوربرویل اثر توماس هاردی و مجموعه داستان خیمە شبازی اثر صادق چونک ارائە دهد و مواجهه هر دو اثر را با امر طبیعی و سرنوشت انسان ها در هنگام رویارویی با آن نشان دهد. هاردی و چوبک علی رغم بافتار متفاوت آثار خود، هەر دو تحت تاثیر مبانی طبیعی گرایی بودند. طبیعی گرایی به مثابه جنبش ادبی بسیار تاثیرگذاری، به طور مستقیم تحت تاثیر یافته های داروین بود که جهان علمی آن دوره را دستخوش تغییرات بنیادین کرده بود. مقالە حاضر تلاش می کند میزان و سطح بەکارگیری اصول طبیعی گرایی را در هر دو اثر واکاوی نماید و سبک نوشتاری و شخصیت پردازی را در آنها مورد بررسی قرار دهد. بررسی پیش رو نشان می دهد هر دو نویسنده با استفاده از زاویه دید عینی نظیر روش دانشمندان حوزە های مربوط بە زیست شناسی بە کالبدشکافی موضوع تحت بررسی می پردازند. آنها هموارە فاصله خود را با روایت حفظ می نمایند و هیچ گونه تلاشی در جهت مداخله در وقایع بیرونی و رخدادها و یا احوال ذهنی شخصیت ها انجام نمی دهند. پژوهش حاضر بە این مسئله می پردازد کە این آثار، علی رغم تفاوت های آشکار میان بسترهای اجتماعی-فرهنگی آنها، بە چه شیوە ای موقعیت شکننده انسان ها را در حین رویارویی با قدرت سهمگین امر طبیعی بازنمایی می کنند.

طبیعی گرایی, جبرگرایی, امر اجتماعی, امر طبیعی, سرنوشت