بررسی و شناخت پادشاهان، شاهزادگان و درباریان شاعر دوره صفویه
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: اولین همایش بین المللی افق های نوین در آموزش و پرورش در هزاره سوم
- کد COI اختصاصی: CSECO01_022
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 162
نویسندگان
کارشناسی ارشد تاریخ ایران اسلامی، دانشگاه پیام نور واحد همدان
چکیده
شاعران در تاریخ ایران پس از اسلام و به ویژه در روزگار صفویه، گروه اجتماعی بسیار پر تکاپو و فعال در عرصه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی به شمار می آمدند و از این رو تاثیر و نفوذ فروانی از ایشان برجای مانده است؛ اما این گروه اجتماعی تنها به یک پایگاه اقتصادی، اجتماعی و جغرافیایی وابسته نبودند و تنوع اقتصادی، اجتماعی و جغرافیایی در ایران دوره صفویه داشتند. هر چند درباره زندگی و احوال این شاعران پژوهش های گسترده ای از سوی متخصصان تاریخ و پژوهشگران ادبیات انجام گرفته است اما درباره وابستگی های اقتصادی، اجتماعی و جغرافیایی آنان در ایران دوره صفویه انجام نگرفته است. لذا این پژوهش با رویکرد توصیفی-تحلیلی در پی پاسخ به این پرسش است که شاعران ایرانی در روزگار صفویه به کدام پایگاه های اجتماعی، اقتصادی و جغرافیایی وابستگی داشتند؟ در پاسخ به پرسش یاد شده می توان گفت تنوع پایگاه اجتماعی و اقتصادی شاعران ایرانی دوره صفویه به نهادهای گوناگون اجتماعی از نهاد حکومت و دربار، نهاد دین، بازاریان و پیشه وران وابسته بوده و از منظر جغرافیایی مناطق مختلف و متنوع از شهر تا روستا را دربر می گرفته است و محدودیتی در ورود گروههای مختلفی اجتماعی و اقتصادی و مناطق جغرافیایی ایران به عرصه شعر و شاعر نبوده است. باید گفت که بیشترین شاعران این دوره ازخراسان بوده اند (۲۲۴ نفر)، پس از آن اصفهان (۱۹۷ نفر) و سپس شیراز و تبریز (هر کدام ۱۵۳ نفر). حال آنکه کمترین تعداد شاعران این دوره در دیارخوزستان و مناطق جنوبی (۲۳ نفر)، شاعران دیار عراق و بغداد (۱۹ نفر) و شاعران دیار عثمانی راتشکیل داده اند. با توجه به اطلاعات موجود از میان ۳ گروه اصلی مشاغل که شامل مشاغل حکومتی و اداری، غیرحکومتی و غیراداری و مشاغل دینی، روحانی و اوقاف می باشد مشاغل غیرحکومتی و غیراداری و از میان مشاغل غیرحکومتی و غیراداری تجار، کسبه، پیشه وران و صنعتگران (۲۵۹ نفر) بیشترین تعداد شاعران و کمترین تعداد شاعران هم، در مشاغل دینی و اوقاف،به خود اختصاص داده است.کلیدواژه ها
پایگاه اجتماعی، پایگاه اقتصادی، شاعر ایرانی، صفویه، تذکره ادبی، شعراطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.