محمد رضا زحمت کش گلیان - دانشجوی کارشناسی پیوسته علوم تربیتی،گرایش آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان شهید بهشتی مشهد
محمد رضا ده باشی - دانشجوی کارشناسی پیوسته علوم تربیتی، گرایش آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان شهید بهشتی مشهد
امیر حسین خیامی - دانشجوی کارشناسی پیوسته علوم تربیتی، گرایش آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان شهید بهشتی مشهد

زبان به عنوان بخش مهمی از ارتباط انسانی است. چون به ما این امکان را می دهد که ایده ها، افکار و احساساتمان را با دیگران به اشتراک بگذاریم. از همین رو امر آموزش زبان برای کودکان ابتدایی امری بسیار ضروری می باشد. اساسی ترین هدف خواندن، فهمیدن است، لذا یکی از دلایلی که موجب می شود دانش آموز نتواند متنی را صحیح بخواند، لهجه های مختلف زبان است. بنابراین هدف ما از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر دولهجه بودن بر خوانش فارسی دانش آموزان پسر پایه چهارم می باشد. پژوهش حاضر از نوع کیفی است، مبتنی بر شواهد برگرفته از مطالعه اسناد؛ مانند آرشیوها یا آمار رسمی می باشد که در تمامی پژوهش های علمی مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به اینکه پایه چهارم در سومین دوره مهارت خواندن یعنی دوره پیشرفت در خواندن قرار دارد، ابتدا لازم است که دانش آموز عادت کند دقیق و درست بخواند و هرچه می خواند بفهمد و از هیچ لغت و عبارتی نفهمیده نگذرد و این مستلزم این است که دانش آموز و معلم از یک زبان و لهجه برای ارتباط بهره بگیرند. با توجه به اطلاعات بدست آمده از داده ها و شواهد موجود در اسناد؛ به نظر می رسد که بین اختلال دولهجه ای و توانایی خوانش فارسی دانش آموز، تاثیر بخصوص و معناداری وجود دارد به این صورت که دانش آموز دارای لهجه ابتدای آغاز تحصیل دچار مشکلاتی در فهم معنای عبارات و تلفظ نادرست برخی کلمات می شود که در مرحله بعد به کندخوانی و ترکیب لهجه بدل می شود.

اختلال دو لهجه ای، زبان، گویش، آموزش ابتدایی، خواندن.