سجاد حسنی ساطحی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد.
فاطمه صالحی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد.

شاهنامه به دلیل حفظ عناصر فرهنگی و هویتی، از دیرباز تاکنون موردتوجه کانون های آموزشی بوده و هست. در گذشته از کتب اصلی مربوط به مکتب خانه ها در آموزش به کودکان و نوجوانان به شمار می رفته است. امروزه نیز به دلیل گیرایی و ارزش این کتاب در انتقال مفاهیم گسترده فرهنگی، در کتب درسی آموزش و پرورش نمود چشمگیری دارد و داستان هایی از این کتاب ادبی در تمامی مراحل سنی برای کودکان و نوجوانان ذکر می شود. داستان هایی که مهم ترین نمودهای فرهنگی ازجمله میهن دوستی، جوانمردی، راست گویی، خداباوری، وفای به عهد، صلح دوستی، پایداری و... در قالب شخصیت های داستانی اش به دانش آموزان انتقال می دهد. هدف این پژوهش، تحلیل شخصیت های معرفی شده شاهنامه در کتاب فارسی دبیرستان دوره دوم است. این پژوهش به شیوه کتابخانه ای و به روش توصیفی تحلیلی انجام شده است. بنا بر تحلیل های انجام شده می توان گفت که آشنایی دانش آموزان با مفاخر فرهنگی و ادبی مهم ترین و البته آسان ترین و کم هزینه ترین راه برای انتقال مبانی اخلاقی و فرهنگی است. هرکدام از شخصیت های شاهنامه نمودگار نمونه های اخلاقی در جامعه به شمار می رود و آشنایی دانش آموزان با این مبانی به خوبی در درک و شناخت آنان از محیط و فرهنگ کمک شایانی می کند.

شاهنامه فردوسی، شخصیت های شاهنامه، آموزش و پرورش، کتب درسی، دبیرستان.