نگار قیسوندی - دکتری علم اطلاعات و دانش شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان

در سال های اخیر مدیریت دانش به موضوع بحث محافل علمی و عرصه های عملی تبدیل شده است جوامع علمی و عملی هر دو بر این باورند که سازمان ها با قدرت دانش می توانند برتری های بلند مدت خود را در عرصه های رقابتی حفظ کنند امروز چشم اندازه ای رقابتی سازمان ها نشان دهنده تاثیرات این دیدگاه در عرصه های استراتژیک سازمان های تجاری است. اگر سازمانی به راحتی نتواند شکل صحیح دانش را در جایگاه مناسب آن تشخیص دهد در عرصه های رقابتی با مشکل مواجه خواهد شد. دانش یک سرمایه سازمانی است و مدیریت دانش را بر همین اساس می توان تعریف کرد. هرزمانی که علم نوپای مدیریت بخش علم تعلیم وتربیت گردد سازندگی ها وسمت گیری های صحیح آموزش و پرورش رابرای یک زندگی اجتماعی باتوسعه یافتگی اصولی به همراه خواهدداشت زیرا عرصه فعالیت ونوع اعمال مدیریت درهرجامعه با سنت ها و شرایط اقلیمی آن سازگاراست ومی توان باتوجه به ایجاد روابط اصولی، منظم وگسترش برنامه ریزی وکنترل های بموقع وصحیح از هرگونه عدم پیشرفت وهدر رفتن نیروها ومنابع جلوگیری نمود. دستاوردهای ناشی از مدیریت صحیح دراثرآموزش درکنارتخصص وبکارگیری نیروهای سازنده آموزشی وسایرمنابع ذخیره است که می تواند ازبسیاری از کاستی ها بکاهد. امروزه نقش مدیریت به مراتب فراتر ازبسیاری ازوظایف کلیشه ای مندرج درکتاب هاست. درحقیقت رهبری ومدیریت دریک موسسه آموزشی عبارتست ازکمک رسانی درجهت بهبود امورآموزشی وهرعملی که بتواند معلم وکارکنان وبه تبع آن دانش آموزان که پرچم داران جامعه هستند را درجهت پیشرفت کمک کندمدیریت آموزشی خوانده می شود.

آموزش و پرورش، مدیریت دانش، سازمان آموزشی.