ابراهیم بهرامی - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین – پیشوا.
علی برازنده - کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان امام خمینی سلماس.
مریم کهربی - کارشناسی علوم اجتماعی گرایش ارتباطات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز.
طاهره ملا بابایی - کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه دولتی

در قرن بیست و یکم با پیشرفت های چشمگیر فناوری اطلاعات و ارتباطات، تلاش انسان ها بایستی در جهت افزایش روزافزون دانش کاری باشد. امروزه یکی از مهم ترین شاخصه های توسعه ی هر کشور به عنوان میزان تولید، توزیع و مصرف اطلاعات در آن تعیین می گردد چرا که فناوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان ابزار توانمندساز اندیشه و در امتداد فکر انسان ها، هر لحظه در حال تولید و توزیع اطلاعات است، از این رو به نظر می رسد رسالت اصلی نظام آموزشی، تعلیم و تربیت انسانی است که بتواند با توجه به اطلاعاتی که هر لحظه در دست دارد بهترین انتخاب را انجام داده و در هجوم حجم حیران کننده ی اطلاعات بر هویت خود حاکم بماند. در عصر اطلاعات دانایی رمز بقا محسوب شده و به همین لحاظ تک تک عناصر جامعه باید مجهز به دانش روز باشند. بنابراین با پیشرفت علم و فناوری، استفاده از فناوری اطلاعات در آموزش و پرورش امری اجتناب ناپذیر است. وجود شبکه های ارتباطی بسیار گسترده مانند اینترنت و ابزار و امکانات آموزشی پیشرفته، روش های آموزش را متحول ساخته است. پس می توان چنین استنباط کرد که توسعه ی فناوری اطلاعات برای کمک به همگانی کردن امر تعلیم و تربیت، به وجود آوردن فرصت های آموزشی برای اقشار مختلف جامعه، رفع نابرابری های آموزشی و تکمیل برنامه های نهادهای در راس آموزش مانند آموزش و پرورش بسیار ضروری می باشد.

آموزش و پرورش، فناوی اطلاعات، پیشرفت آموزشی، شبکه های ارتباطی.