زینب قاسم زاده کوچی - Critical care and Management Department, School of Nursing and Midwifery, Tehran University of Medical Sciences
معصومه ذاکری مقدم - Medical-Surgical Nursing Department, School of Nursing and Midwifery, Tehran University of Medical Sciences
مریم اسماعیلی - Nursing and Midwifery Care Research Center, Critical care and Management Department, School of Nursing and Midwifery, Tehran University of Medical Sciences

خلاصه هدف. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر برنامه توانمندسازی بر رضایت از زندگی افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر انجام شد. زمینه. افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر به دلیل ماهیت مزمن و پیشرونده بیماری در معرض مشکلات متعدد و عود مجدد بیماری قرار دارند. بیماری قلبی یکی از بیماریهای ناتوان­ کننده محسوب می­شود، و بنابراین، اثر نامطلوبی بر خودمراقبتی، کیفیت زندگی و همچنین، وضعیت سلامت بیمار دارد. روش کار. پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی است که با شرکت ۸۴ فرد مبتلا به بیماری عروق کرونر در سال ۱۳۹۶ در بخش­های پست سی­سی­یو در مرکز قلب تهران انجام شد. نمونه­ های پژوهش براساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و وارد مطالعه شدند. پس از توضیح در مورد اهداف و اخذ رضایت کتبی، تخصیص بیماران در دو گروه آزمون و کنترل به روش تخصیص تصادفی بلوکی صورت گرفت. سپس پرسشنامه­های اطلاعات دموگرافیک و سوابق بیماری، و رضایت از زندگی در دو گروه تکمیل گردید. در گروه مداخله، برنامه توانمندسازی مژیک به­صورت سه جلسه کارگاهی در سه روز متوالی اجرا گردید. ادامه مداخله پس از ترخیص بیماران از بیمارستان، به مدت ۸ هفته پیگیری به ­صورت تماس تلفنی یک­بار در هفته انجام شد. پس از آن، پرسشنامه رضایت از زندگی در دو گروه کنترل و مداخله تکمیل شد. داده ­ها در نرم­ افزار SPSS نسخه ۱۶ با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی بررسی شدند. یافته­ ها. براساس یافته­ های پژوهش، قبل از مداخله، بین دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک و سوابق بیماری اختلاف آماری معناداری وجود نداشت. بین میانگین نمره رضایت از زندگی گروه آزمون و کنترل قبل از اجرای مداخله تفاوت آماری معناداری یافت نشد و دو گروه همگن بودند، درحالی­که پس از اجرای مداخله اختلاف معنی­ داری بین نمره رضایت از زندگی در دو گروه آزمون و کنترل مشاهده شد (۰/۰۰۰۱P≤). رضایت از زندگی گروه آزمون قبل و بعد از اجرای مداخله تفاوت آماری معنا­دار داشت (۰/۰۰۰۱P≤)، اما در گروه کنترل این­گونه نبود. نتیجه­ گیری. نتایج این مطالعه نشان ­دهنده تاثیر برنامه توانمندسازی بر رضایت از زندگی افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر است و نشان می­دهد که برنامه توانمندسازی باعث افزایش رضایت از زندگی در این افراد شده است. بنابراین، پرستاران می توانند از برنامه توانمندسازی برای بهبود رضایت از زندگی که یکی از ابعاد سلامت روانی- اجتماعی است، در این افراد استفاده کنند.

Empowerment program, Life satisfaction, Coronary artery disease, برنامه توانمندسازی, رضایت از زندگی, بیماری عروق کرونر