ارتباط فضای مجازی و امنیت ملی از نظر حقوق جمهوری اسلامی ایران
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: هفتمین کنفرانس ملی دستاوردهای نوین در حقوق و روانشناسی
- کد COI اختصاصی: PHCONF07_023
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 59
نویسندگان
کارشناس ارشد حقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
دکتری گروه حقوق دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
چکیده
به طورکلی هدف از اجرای این پژوهش بررسی ارتباط فضای مجازی و امنیت ملی از نظر حقوق جمهوری اسلامی ایران می باشد و شیوه پژوهش در این مقاله از نوع کتابخانه ای بوده، یعنی که با بررسی کتب ، مقالات و پژوهش های صورت گرفته شده در این حوزه به بررسی ارتباط فضای مجازی و امنیت ملی از نظر حقوق جمهوری اسلامی ایران پرداخته شده است . سوالی که مطرح می شود این است که ارتباط بین آزادی و امنیت ملی در فضای مجازی در جمهوری اسلامی ایران چگونه و به چه نحوی است و حد و مرز این دو کجاست ؟ آزادی و امنیت دو کلید دستیابی به یک جامعه مترقی و حکومتی مردمی است . بدیهی است هر کدام از این اصول در کنار دیگری معنا و تحقق می یابد. از این رو برای حصول هر یک باید راه دیگری را هموار نمود. برخورداری مردم از آزادی همانند دریچه اطمینانی است که وجود آن تضمین کننده امنیت کشور است . بنابراین می توان گفت چنانچه دستگاه حکومتی به اصل قانونی بودن جرائم و مجازات ها ملزم باشد و صرف اینکه عملی را تهدید علیه امنیت ملی می داند، اقدام به مجازات مرتکب آن ننماید و قوه مقننه نیز هنگام وضع قوانین بی طرفانه و آگاهانه اقدام نماید، هم آزادیهای مشروع افراد حفظ می گردد و از این طریق ارزشهای اخلاقی و انسانی ظهور می یابد، هم امنیت ملی از خطر اغتشاش و نا آرامی مصون می ماند. در این تحقیق قصد داریم ضمن بیان مفاهیم مذکور، به تبیین ، بررسی و تعیین حدود بین امنیت و آزادی در فضای مجازی بپردازیم . لازم به ذکر است در این تحقیق چراغ راه و مبنا و پایه اصلی ما قوانین و بالاخص قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۶۸ می باشد.کلیدواژه ها
فضای مجازی، حقوق، قانون اساسی ، امنیت ملیمقالات مرتبط جدید
- چالش های فرآیند ارزیابی کیفی مناقصه گران در قانون برگزاری
- تاثیر جو عاطفی خانواده و جو ایمنی بر فرسودگی شغلی با نقش میانجی جهت گیری خوش بینانه
- بررسی تحلیل ابعاد حقوقی و آثار قرارداد اجاره به شرط تملیک
- بررسی مزایا ، آسیب ها و معایب شیوه های جایگزین حل اختلافات در حقوق ایران
- امکان سنجی استفاده از شیوه شبه دادرسی در جهت حل و فصل اختلافات در حقوق ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.