عبدالجلیل فرهمند

یکی از مسائل بنیادین که همواره کانون توجه اندیشمندان اسلامی بوده، مساله وحدت اسلامی است. این مساله، از دیرباز در نظام معرفتی مسلمانان مطرح بوده و مفاهیم مانند: امت واحده، وحدت اسلامی، جهان اسلام، همبستگی دینی و اخوت اسلامی، در نگاه و ادبیات سیاسی و حقوقی اندیشمندان اسلامی پرکاربرد بوده و همواره به مناسبتهای به آن پرداخته اند.نظریه و رویکرد وحدت گرایی در جهان اسلامی، پیش از ورود دیدگاه نوین غربی در جهان اسلام مطرح بوده است؛ اما بعد از ورود این نظریات جدید و هم چنین، سیاستهای استعماری غرب علیه مسلمین، بیش از گذشته مورد توجه متفکران و اندیشمندان مسلمان قرار گرفته است.این مقاله، با توجه به اهمیت مساله وحدت اسلامی، این مساله را در سه حوزهای: ضرورت وحدت اسلامی، مکانیزم تحقق وحدت اسلامی و موانع وحدت اسلامی، با روش توصیفی و تحلیلی تبیین و بررسی نموده و جهت رسیدن به وحدت اسلامی، ضمن توجه به ضرورت وحدت اسلامی و موانع آن، معتقد است که میتوان به وحدت اسلامی از طریق مکانیزمهای مانند: همکاری اندیشمندان اهل سنت و تشیع؛ الگوگیری از سیره عملی و علمی صحابه و بزرگان؛ بصیرت افزایی مسلمانان؛ بهرهمندی از ظرفیت و توانمندیهای وحدت اسلامی؛ تاکید بر مشترکات و وحدت بر محور اسلام، به وحدت اسلامی دست یافت.

وحدت، همبستگی، ضرورت، مکانیزم و وحدت اسلامی.