علی اصغر حبیبی - استادیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه زابل
ملیحه صحرانورد - کارشناسی ارشد ادبیات فارسی دانشگاه زابل
حمیده امیرحاجلو - کارشناسی ارشد ادبیات فارسی دانشگاه زابل

زبان عربی و فارسی در طول تاریخ به علت ارتباط مستمر دو قوم ایرانی و عرب با یکدیگر تعامل بسیار نزدیکی داشته اند و به واسطه ی این تعامل ، پیوند های استوار و تأثیرات متقابلی بین این دو زبان به وجود آمده است ؛ این ارتباط دو جانبه نه تنها در گذشته ، بلکه در دوران معاصر نیز به وضوح پیداست و با نگاهی گذرا به شعر نو در ادبیات فارسی و عربی و بررسی آثار و اندیشه های شاعران این دو زبان ،به واسطه ی تأثیر پذیری شاعران این دو زبان از شرایط سیاسی ،اجتماعی،فرهنگی و اقتصادی مشترک، نقاط اشتراک بسیاری را می توان در موضوعات و درونمایه های شعری آنان مشاهده کرد.در این بین،زنانه گویی و درونمایه های زنانه در شعر بانوان شاعر معاصر در این دو زبان از اشتراکات بسیاری برخوردار است. از جمله ی این شاعران می توان به فروغ فرخزاد ، سیمین بهبهانی در ادب فارسی و غاده سمان و سعاد الصباح در ادب عربی اشاره کرد.نگارندگان در این جستار کوشیده اند از رهگذر بررسی برخی از درون مایه های مشترک زنانه در شعر این بانوان شاعر (موضوعاتی همچون عشق زنانه ، حس مادرانه ، رنج کشی زنانه،تبعیض جنسیتی،فریبندگی زن،صراحت کلام ، بیان مسائل شخصی در شعر و...) به واکاوی تطبیقی شعر و اندیشه ی زنانه ایشان به عنوان نمایندگان زنان هم نسل خویش در زبان عربی و فارسی بپردازند.

فروغ فرخزاد، سیمین بهبهانی، غاده سمان، سعاد الصباح، زن، عشق