زهرا جعفری - کارشناسی ارشد مدیریت دولتی گرایش مالی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
احمدرضا عسکری - کارشناسی روانشناسی دانشگاه پیام نور واحد داراب
سجاد شکری - کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه پیام نور داراب
احسان روبندیان - کارشناسی ارشد فیزیولوژی جانوری دانشگاه شهید چمران اهواز

هدف از انجام این تحقیق بررسی راهکارهای افزایش همبستگی و تعامل معلمان و دانش آموزان در کلاس بود. این مطالعه به روش کتابخانه ای و از نوع طرح های مروری است؛ که در تیترهای فرعی به بررسی راهکارهای افزایش همبستگی و تعامل معلمان و دانش آموزان در کلاس می پردازد. در نتیجه می توان این گونه بیان کرد که معلمان باید به تفاوت های فردی و توانایی های مختلف دانش آموزان احترام بگذارند و به هر دانش آموز به صورت منحصر به فرد توجه کنند. این نوع رویکرد باعث ایجاد احساس تعلق و همبستگی بین دانش آموز و معلم می شود. معلمان باید دانش آموزان را به مشارکت فعال در فعالیت های کلاسی تشویق کنند. این مشارکت می تواند ارتباطات مثبت و تعاملات بهتری را بین معلم و دانش آموزان ایجاد کند. معلمان می توانند فرصت هایی را برای یادگیری همکارانه بین دانش آموزان ایجاد کنند. مثلا فعالیت های گروهی، تمرین های همکارانه و پروژه های گروهی می توانند بهبود تعاملات و همبستگی را ترویج کنند. به طور کلی، همبستگی و تعامل مثبت معلمان و دانش آموزان می تواند ارتباطات مثبت، رفاه روانی و عملکرد تحصیلی بهتری را در کلاس ایجاد کند. این ارتباطات می توانند به دانش آموزان احساس ارزشمندی، توجه و حمایت را بدهند و به رشد و توسعه شخصی آنها کمک کنند.

همبستگی، تعامل، فضای آموزشی، مهارت های ارتباطی.