ارزیابی خطر بیابان زایی با استفاده از مدل MICD (منطقه موردمطالعه: حوزه آبخیز تالاب کجی نهبندان استان خراسان جنوبی)

  • سال انتشار: 1396
  • محل انتشار: مجله مهندسی اکوسیستم بیابان، دوره: 6، شماره: 14
  • کد COI اختصاصی: JR_DEEJ-6-14_004
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 28
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

راضیه حسین پور

دانشگاه علوم کشاورزی گرگان

مجید اونق

دانشگاه علوم کشاورزی گرگان

بایرام کمکی

دانشگاه علوم کشاورزی گرگان

مهدی رمضانی گسک

دانشگاه شیراز

چکیده

بیابان زایی نتیجه فرایندهای مهمی همچون تغییرات اقلیمی و فعالیت های انسانی است. مناطق خشک و نیمه خشک، سطح وسیعی (۸۵ درصد) از کشور را دربرمی گیرد؛ ارزیابی خطر و تهیه نقشه شدت بیابان زایی همواره یکی از ابزارهای برنامه ریزان برای مدیریت مناطق بیابانی بوده است. در این پژوهش، کارایی مدل MICD در ارزیابی خطر بیابان زایی حوزه آبخیز تالاب کجی نهبندان در استان خراسان جنوبی بررسی شد. بدین منظور ابتدا به کمک مطالعات پایه، نقشه کوچک ترین واحدهای همگن بیابانی تهیه و سپس در هر واحد، اقدام به امتیازدهی و ارزیابی خطر بیابان زایی گردید. براساس نتایج به دست آمده، خطر بیابان زایی در منطقه موردمطالعه به ۵ کلاس آرام (I)، کم (II)، متوسط (III)، زیاد (IV) و شدید (V) تقسیم شد که کلاس شدید (V) با ۵۴/۱ درصد، بیشترین سطح از مساحت منطقه موردمطالعه و کلاس کم (II) با ۳ درصد کمترین درصد از مساحت منطقه موردمطالعه را به خود اختصاص داد. بیشترین امتیاز مربوط به رخساره تپه ماسه ای فعال به ارزش عددی ۲۵ و کلاس کیفی شدید و کمترین امتیاز به رخساره برون زدگی سنگی و دریاچه کویری به ارزش عددی ۳ و کلاس کیفی کم تعلق گرفت.

کلیدواژه ها

خطر بیابان زایی, MICD, تالاب کجی, نهبندان

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.