اثر سه روش تجویز باکترین دوگانه استرپتوکوکوزیس/ لاکتوکوکوزیس بر ایمنی اختصاصی و بیان ژن های IL-۶ و IgM در ماهی قزل آلای رنگین کمان
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 93
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAPB-8-1_006
تاریخ نمایه سازی: 16 اسفند 1402
چکیده مقاله:
در این مطالعه اثر تجویز واکسن (باکترین) دو گانه استرپتوکوکوزیس/لاکتوکوکوزیس به سه روش خوراکی، تزریقی و غوطه وری در ماهی قزل آلای رنگین کمان بر بیان دو ژن مرتبط با ایمنی (IL-۶ و IgM) ارزیابی شد. به این منظور ۶۰۰ قطعه ماهی (۱/۲±۱۴ گرم) به چهار تیمار، هر تیمار در سه تکرار به صورت زیر تقسیم شدند: تیمار تجویز خوراکی حاوی CFU/g۱۰۸ از باکترین دوگانه (Streptococcus iniae و Lactococcus garvieae)، تیمار تزریقی (تزریق داخل صفاقی باکترین دوگانه به مقدار CFU/mL۱۰۹)، تیمار غوطه وری (حمام دو دقیقه ای در سوسپانسیون باکترین دوگانه به مقدار CFU/mL۱۰۹) و تیمار شاهد بدون تجویز باکترین. ماهیها به مدت دو ماه در شرایط مشابه تغذیه و نگهداری شدند. در روزهای صفر، ۲۰، ۴۰ و ۶۰ عیار پادتن سرمی به روش الایزا، و میزان بیان دو ژن ایمنی IL-۶ و IgM در کلیه قدامی ماهیها با استفاده از تکنیک کمی با روش qRT-PCR ارزیابی شد. سپس تیمارها در روز ۶۰ آزمایش با هر دو باکتری به طور جداگانه مواجهه داده شدند و تلفات بین تیمارها مقایسه شد. نتایج نشان داد که تلفات بعد از مواجهه تیمار باکترین تزریقی در مورد S. iniae و L. garvieae به ترتیب ۱۰±۲۰ و ۷۷/۵±۶۷/۲۶، در روش خوراکی ۱۰±۳۰/۵۶ و ۱۰±۷۰/۵۷ و در غوطه وری ۶۳/۷±۵۰ و ۶۳/۵±۳۳/۴۳ بود. عیار پادتن در برابر هر دو باکترین در تیمار تزریقی به طور معنی داری نسبت به تیمارهای دیگر افزایش داشت (۰۵/۰p <). میزان بیان هر دو ژن در تیمارهای واکسینه شده به طور معنی داری نسبت به تیمار شاهد افزایش نشان داد (۰۵/۰p <) و بیشترین بیان مربوط به تیمار تزریقی بود. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که میزان محافظت، عیار پادتن و میزان بیان هر دو ژن ایمنی در تیمار باکترین تزریقی از روش های دیگر بالاتر بود، ولی با توجه به ارجحیتهای روش غوطه وری و خوراکی نسبت به روش تزریقی، انجام پژوهش های بیشتر در بهبود کارایی این روش ها توصیه می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجتبی علیشاهی
استاد گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران/ استاد، قطب علمی بهداشت و بیماری های ماهیان گرمابی، اهواز، ایران
مصطفی حلیمی
دانشجوی دکتری بهداشت آبزیان، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
مسعود قربانپور
استاد گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
محمد رضا تابنده
دانشیار گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :