بررسی تاثیر پروبیوتیک Pediococcus acidilactici بر شاخص های ایمنی شناختی همولنف و آنزیم های گوارشی بچه شاه میگوی آب شیرین (Astacus leptodactylus)
عنوان مقاله: بررسی تاثیر پروبیوتیک Pediococcus acidilactici بر شاخص های ایمنی شناختی همولنف و آنزیم های گوارشی بچه شاه میگوی آب شیرین (Astacus leptodactylus)
شناسه ملی مقاله: JR_JAPB-6-3_003
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_JAPB-6-3_003
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
میرآرمان واعظی - دانشجوی دکتری تکثیر و پرورش آبزیان، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
ابوالقاسم اسماعیلی فریدونی - دانشیار گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
رامین مناف فر - دانشیار گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
کوروش امینی - استادیار مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آب های داخلی، گرگان، ایران
خلاصه مقاله:
میرآرمان واعظی - دانشجوی دکتری تکثیر و پرورش آبزیان، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
ابوالقاسم اسماعیلی فریدونی - دانشیار گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
رامین مناف فر - دانشیار گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
کوروش امینی - استادیار مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آب های داخلی، گرگان، ایران
در این پژوهش تاثیر چهار سطح از پروبیوتیک Pediococcus acidilacticiدر جیره غذایی بچه شاه میگوی آب شیرین Astacus leptodactylusبر برخی شاخص های سیستم ایمنی و آنزیمی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور بچه شاه میگوها با وزن ۱۰ تا ۲۰ گرم، در ۴ گروه تیماری و یک گروه شاهد با سه تکرار در مدت ۸۴ روز تغذیه شدند. سپس از همولنف نمونهگیری شد. نتایج اندازهگیری شاخص های ایمنی و آنزیمی همولنف و روده نشان داد که در همه تیمارها و شاهد، بیشترین تا کمترین تعداد هموسیت به ترتیب متعلق به هموسیت های نیمه دانه دار، دانهدار بزرگ و هیالین بود. تعداد کلی هموسیتها، هموسیت های نیمه دانه دار، دانه دار بزرگ و هیالین در تیمارهای حاوی پروبیوتیک افزایش معنادار آماری نشان داد (۰۵/۰>P). همچنین سنجش فعالیت آنزیم های آنتیاکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز و فنول اکسیداز در همولنف بچه شاه میگو و در مقایسه با گروه شاهد، روند افزایشی و تفاوت معنادار آماری نشان داد (۰۵/۰>P). اندازهگیری فعالیت آنزیم های گوارشی لیپاز، آمیلاز و پروتئاز نیز بیانگر تاثیر مثبت افزاینده معنادار پروبیوتیک بر هرسه آنزیم مورد بررسی بود (۰۵/۰>P). با توجه به اثر مثبت و چشمگیر پروبیوتیک acidilacticiP. برشاخصهای ایمنی و گوارشی میتوان از آن برای بهره وری بیشتر در پرورش انبوه شاه میگوی جوان استفاده کرد.
کلمات کلیدی: Astacus leptodactylus, acidilactici Pediococcus, پرو بیوتیک, شاخص های ایمنی, آنزیم گوارشی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1932041/