مقایسه اثر گرانیسترون و دگزامتازون با گرانیسترون تنها در پیشگیری از تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی کله سیستکتومی لاپاراسکوپی در بیمارستان شهید محمدی بندرعباس در سال ۱۳۹۶
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: پنجمین کنگره پژوهشی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان
- کد COI اختصاصی: HUMS05_088
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 39
نویسندگان
کمیته تحقیقات دانشجویی ، دانشکده پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
کمیته تحقیقات دانشجویی ، دانشکده پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
گروه بیهوشی ، مرکز تحقیقات بیهوشی ، مراقبتهای ویژه و کنترل درد، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
گروه بیهوشی ، مرکز تحقیقات بیهوشی ، مراقبتهای ویژه و کنترل درد، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
گروه بیهوشی ، مرکز تحقیقات بیهوشی ، مراقبتهای ویژه و کنترل درد، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
گروه آمار، دانشکده پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
چکیده
مقدمه : تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی حالتی آزاردهنده می باشد. این عارضه در برخی جراحی ها شایع تر است . داروهای مختلفی برای درمان تهوع و استفراغ بعد از جراحی استفاده می شود. مطالعات نشان می دهد، آنتاگونیست های رسپتور سروتونین ، بیشترین تاثیر را نسبت به داروهای قبلی در پروفیلاکسی تهوع و استفراغ بعد از جراحی دارند. این مطالعه با هدف مقایسه اثر گرانیسترون تنها و گرانیسترون با دگزامتازون در پیشگیری از تهوع و استفراغ پس از جراحی کله سیستکتومی طراحی گردید.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت یک کار آزمایی بالینی دوسوکور بر روی ۹۰ بیمار ۶۰-۱۸ ساله با I ASA class و II که جهت عمل کله سیستکتومی مراجعه کردند، انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شده، بیماران گروه اول داروی گرانیسترون به میزان mcg/kg ۴۰ ml +۲ نرمال سالین و گروه دوم گرانیسترون به میزان mcg/kg ۴۰ ml +۲ mg)۸) دگزامتازون را دریافت کرده و عمل جراحی به روش کلاسیک توسط جراح انجام شد. در ریکاوری بروز تهوع و استفراغ و شدت آنها و همچنین پارامترهای همودینامیک بیماران در دو فاصله ۳۰ و ۶۰ دقیقه اندازه گیری و همچنین وقوع تهوع و استفراغ در بخش به مدت ۲۴ ساعت (هر ۶ ساعت ) ارزیابی و ثبت شد. اطلاعات توسط دستیار بیهوشی که از نحوه گروه بندی و مصرف داروها اطلاعی نداشت ، جمع آوری گردید. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و تست های آماری آنالیز و ۰۵.۰p< معنی دار تلقی گردید.یافته ها:بیماران دو گروه از نظر جنس ، سن ، قد، وزن،BMI و ASA class یکسان بودند. پارامترهای همودینامیک شامل SBP، DBP، HR، MAP و ۲SPO در زمان های مختلف در دو گروه مقایسه شد که اختلاف آماری معناداری وجود نداشت (۰۵/۰.(p> میزان تهوع در زمان های مختلف اگرچه در گروه دوم کمتر بود اما تفاوت آماری معناداری مشاهده نشد (۰۵/۰(p> اما شدت تهوع در ریکاوری در گروه اول به صورت قابل توجهی بالاتر بود (۰۲۸/۰.(p= میزان استفراغ در زمان های مختلف بین دو گروه مقایسه شد و با وجود کمتر بودن آن در گروه دوم اختلاف آماری معناداری بین آنها مشاهده نشد (۰۵/۰.(p> همچنین شدت استفراغ در زمان های مختلف بین دو گروه اختلاف قابل توجهی نداشت (۰۵/۰(p> نتیجه گیری :در مطالعه حاضر هر دو گروه بیماران نسبت به نتایج مطالعات دیگر تهوع و استفراغ کمتری داشتند ضمن این که ترکیب گرانیسترون و دگزامتازون با توجه به شدت تهوع کمتر در بیماران نسبت به گرانیسترون تنها برتری محسوسی نشان داد.کلیدواژه ها
گرانیسترون، دگزامتازون، تهوع و استفراغ، کله سیستکتومیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.