اشکان محیط - کارشناسی ارشد، گروه آموزش محیط زیست، دانشگاه پیام نور، واحد شهر ری، ایران

با توجه به تشدید بحران اکولوژیکی کنونی و نیاز مبرم به بازگرداندن تعادل طبیعی ، مقاله حاضر رویکرد جدیدی را برای آموزش محیط زیست پیشنهاد می کند. با مرور مفاهیمی چون فرهنگ های طبیعت «، اکولوژی فرهنگی ، سواد زیست محیطی و فرهنگ زیست محیطی ، استراتژی ها و اهداف آموزش محیط زیست را بازآفرینی می کنیم و چارچوب مفهومی جدیدی را برای ایجاد جوامع آموزشی محیط زیست و ترویج فرهنگ زیست محیطی پیشنهاد می کنیم . . این چارچوب بر اساس خود جامعه است و در سه مرحله متوالی مختلف ساختار یافته است : قوای محرکه . بنابراین فرآیند تحول فرهنگی اجتماعی ; و پایداری محیطی هر مرحله از مرحله قبلی خود تغذیه می کند، اولین مرحله هم یک محرک اولیه است اما هم نیروهای محرکه دائمی است که تمام چرخه را تغذیه می کند. نیروی محرکه از مرحله اول برگرفته از اراده سیاسی و اجتماعی است که سازوکاری برای ارتقای آموزش محیط زیست و بهترین شیوه ها ایجاد می کند. مرحله دوم، فرآیند تحول اجتماعی -فرهنگی بافت های جامعه مبتنی بر اجرای بهترین شیوههای زیست محیطی و برنامه های آموزش ذهنی محیطی است که باید توسط جامعه و مدلهای سازمانی آن تعدیل شود. در نهایت ، چارچوب مفهومی ما حامی این است که این فرآیند می تواند به مرحله سوم یعنی پایداری محیطی برسد، که توسط یک جامعه آموزشدهنده محیط زیست حمایت می شود که فرهنگ زیست محیطی را پیش می برد، که همچنین باید نیروهای محرک را از محیط زیست تقویت کند. نتیجه می گیریم که از آنجایی که این یک رویکرد نظری است ، اکنون باید از طریق پیاده سازی و ارزیابی آن در یک سناریوی واقعی اعتبار سنجی شود.

آموزش زیست محیطی ، فرهنگ زیست محیطی ، سواد زیست محیطی ، پایداری زیست محیطی