طاهره الهی - دانشجوی دکتری گروه روانشناسی دانشگاه تربیت مدرس
پرویز آزادفلاح - دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه تربیت مدرس
علی فتحی آشتیانی - استاد مرکز تحقیقات علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)
رضا پورحسین - استادیار گروه روانشناسی دانشگاه تهران

در این مقاله تحول حافظه­کاری در کودکان ۵ تا ۷ ساله (پیش­دبستانی تا پایه دوم ابتدایی) بررسی شد. برای سنجش مدار آوایی از تکلیف فراخنای ارقام مستقیم، مولفه­ی دیداری فضایی از فراخنای Corsi و برای سنجش مجری مرکزی از تکالیف فراخنای ارقام وارونه، فراخنای شمارش و آزمون استروپ ماه خورشید استفاده شد. نمونه­ی تحقیق شامل ۹۰ کودک (در هر پایه ۳۰ نفر) با میانگین هوشی ۱۰۶۱۰۵ بود. تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که تفاوت گروه­های پیش دبستانی پایه­ی اول و پیش دبستانی پایه­ی دوم در تکالیف فراخنای ارقام مستقیم، فراخنای Corsi، فراخنای ارقام وارونه و فراخنای شمارش معنادار بود. در آزمون استروپ ماه خورشید هم تفاوت پیش­دبستانی پایه­ی دوم معنادار بود. تفاوت پایه­های اول و دوم فقط در فراخنای ارقام مستقیم و فراخنای شمارش معنادار بود. نتایج تحقیق نشان­دهنده­ی تحول تمام مولفه­های حافظه­کاری بود، به این نکته هم باید توجه داشت که سرعت تحول بخش دیداری فضایی و بازدارندگی مجری مرکزی کمتر بود و با تمایز بیشتر گروه­ها از هم معنادار می­شود.

حافظه ی کاری, تحول, کودک