بررسی و ارزیابی ایقاع نامعین و تعهدات در نظام حقوقی ایران با استناد به ماده ۱۰ قانون مدنی

سال انتشار: 1402
محل انتشار: دومین همایش بین المللی وکالت، حقوق و علوم انسانی
کد COI اختصاصی: RIGHTSCONF02_033
زبان مقاله: فارسی
تعداد مشاهده: 119

نویسندگان

دانش آموخته حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گچساران

چکیده

بر خلاف عقود و قرارداد ها که با اراده دو طرف ایجاد می شوند، ایقاع با صرف یک اراده حاصل می گردد. هر ایقاع آثاریدارد، اما در اینکه آیا ایقاع می تواند تعهد ایجاد کند و منبع تعهد باشد، تردید وجود دارد. در قانون مدنی ایران، دسته ایاز ایقاع ها، همانند «عقود معین» نام گذاری شده و دارای احکام خاص می باشند. لیکن، اعتبار «ایقاع نامعین» در حقوق ایران، محل بحث و مناقشه قرارگرفته است. اختلاف حقوقدانان ایرانی درخصوص اعتبار عام «تعهد یک طرفه» به عنوان منبع ایجاد تعهد نیز، به اختلاف در اعتبار «ایقاع نامعین» باز می گردد. تعهد یک طرفه راجع به حقوق مالی نیز که مصداق ایقاع نامعین است، در حقوق ایران و مبتنی بر مواد ۱۰ و ۳۰ قانون مدنی، صحیح و دارای اثر حقوقی است و در نظر قانونگذار ایرانی بلامانع است، اما همچنان مورد بحث و مناقشه است. لذا در نظام حقوقی ایران، «ایقاع نامعین» در حوزه «حقوق مالی»، دارای ارزش و اعتبار حقوقی و قانونی است. براین اساس، «تعهد یک طرفه» راجع به «حقوق مالی» نیز که مصداق «ایقاع نامعین» است، صحیح و دارای اثر حقوقی خواهد بود.

کلیدواژه ها

ایقاع، ماده ۱۰ و ۳۰ قانون مدنی، تعهد، ایقاع نامعین

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.