زهرا تقی زاده طبری - کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد و مدرس دانشگاه علمی و کا
محمدرضا توکلو - استادیار و عضوهیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد

به منظور بررسی اثر کودهای شیمیایی، بیولوژیک و آلی نیتروژنه بر صفات فیزیولوژیکی سویا، آزمایشی در سال 9881 درقالب اسپلیت پلات با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه دانشگاه آزاد اسلامی به اجرا در آمد. هر کرت آزمایشیمتشکل از 6 ردیف کاشت به طول 6 متر و فواصل بین ردیف 09 سانتی متر تشکیل شد. فاصله بلوک ها از یکدیگر 8 متر، فاصله کرت های اصلی 8 متر و فاصله کرت های فرعی 9متر بود. تیمارهای آزمایش شامل رقم در دو سطح به عنوان تیمار اصلی(هابیت وال 91 ) و کود نیتروژن در 6سطح ( 9 عدم مصرف کود نیتروژن 2 هیومکس بذرمال+ محلول پاشی در گلدهی 8 باکتری تنها 5 ازت - - - - پایه+ باکتری+ اوره سرک در گلدهی 0 ازت پایه+اوره سرک در گلدهی 6 ازت پایه+ هیومکس بذرمال+ محلول پاشی هیومکس در - - گلدهی) به عنوان تیمار فرعی بودند. نتایج آزمایش نشان داد که گرچه کاربرد نیتروژن در تمام تیمارهای کودی موجب افزایش شاخص های رشدی اندازه گیری شده (سطح برگ، سرعت رشد نسبی ، سرعت رشد محصول و سرعت جذب خالص) گشت، اماتیمار 6 F (ازت پایه+ هیومکس بذرمال+ محلول پاشی هیومکس) دارای بیشترین مقدار این صفات بود. از طرفی کاربرد باکتری نیزنتایج مثبتی را در بهبود این صفات داشت. مقایسه همبستگی عملکرد دانه با صفات یاد شده نیز نشان داد که در رقم هابیت با افزایش سرعت رشد محصول و در رقم ال 91 با افزایش در سطح برگ، افزایش معناداری در عملکرد دانه مشاهده شد

نیتروژن، سویا، باکتری، سطح برگ، سرعت رشد محصول