بررسی پیش تیمار بذر با باکتری های محرک رشد و محلول پاشی نیتروژن بر سرعت و دوره پرشدن دانه در جو

به منظور بررسی تاثیر باکتری های محرک رشد و محلول پاشی کود نیتروژنه بر سرعت و طول دوره پرشدن دانه جو،آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه ی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه محققاردبیلی در سال 1931 انجام گردید. تیمارها شامل باکتری های محرک رشد در چهار سطح (عدم تلقیح،تلقیح بذر با ازتوباکترکروکوکوماسترین 5،آزوسپریلوم لیپوفروم استرین OF ، سودوموناس سویه 3) و محلول پاشی با کود نیتروژنه در چهار سطح (عدم محلول پاشی،محلول پاشی در مرحله ساقه روی، محلول پاشی در مرحله ظهور خوشه، محلول پاشی در مرحله گرده افشانی) بود. نتایج نشان داد پرایمینگ بذر با باکتری های محرک رشد و محلول پاشی با کود نیتروژنه بر سرعت پرشدن دانه، طول دوره موثر پرشدن دانه و حداکثر وزن دانه تاثیر معنی داری داشت. حداکثر وزن دانه و دوره موثر پرشدن دانه و طول دوره پر شدن دانه در ترکیب تیماری تلقیح بذر با آزوسپریلوم لیپوفروم استرین OF و محلول پاشی کود نیتروژنه در مرحله ساقه روی به دست آمد. بیشترین سرعت پرشدن دانه نیز به ترکیب تیماری تلقیح با ازتوباکترکروکوکوم استرین 5 و محلول پاشی باکود نیتروژنه در مرحله ساقه روی تعلق داشت

کلیدواژه ها:

باکتری های محرک رشد ، محلول پاشی کود نیتروژنه ، جو ، سرعت پرشدن دانه ، دوره پرشدن دانه