عارفه هاشمی - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد مدیریت فرهنگی، دانشگاه پیام نور بیرجند
مریم پرکی - فارغالتحصیل مقطع کارشناسی رشته دبیری علوم اجتماعی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس امام سجاد بیرجند
مطهره بامری - فارغ التحصیل مقطع کارشناسی رشته دبیری علوم اجتماعی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس امام سجاد بیرجند
منوره نجفی - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد رشته جامعه شناسی، دانشگاه پیام نور تهران

جامعه پذیری یا اجتماعی شدن، ازنظر لغوی به معنای انطباق و آشناسازی با جامعه است. در جامعه شناسی، این مفهوم به فرایندی اطلاق میشود که در آن، افراد ویژگیهایی کسب میکنند که شایسته عضویت آنها در جامعه است. به عبارت دیگر، جامعه پذیری نوعی فرایند کنش متقابل اجتماعی است که در آن، فرد هنجارها، ارزشها و دیگر عناصر اجتماعی، فرهنگی و سیاسی موجود در گروه یا محیط پیرامون خود را فرا میگیرد، آن را درونی و با شخصیت خود، یگانه میکند. بعد از خانواده، گروه همسالان، دومین عامل جامعه پذیری نامیده میشود. اجتماعی شدن دانش آموزان از جهات زیادی اهمیت دارد که در این مقاله به آنها اشاره شده است. در این زمینه نقش معلمان بسیار حیاتی و اساسی می باشد . با توجه به اهمیت این موضوع، این مطالعه به بررسی مسائل اجتماعی در مدارس و ارتباط دینداری با فرهنگ و اقتصاد پرداخته است.

دینداری، اجتماعی شدن، اقتصاد، مدارس