بررسی و مقایسه ی روش های تصفیه ی مواد آلاینده ی صنعتی

  • سال انتشار: 1391
  • محل انتشار: اولین همایش ملی حفاظت و برنامه ریزی محیط زیست
  • کد COI اختصاصی: NATURE01_416
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 1186
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

هادی فرهادی

مهندس شیمی، پتروشیمی دانشگاه صنعتی سهند تبریز

رضا فرهادی

دانشجوی کارشناسی مهندسی برق، الکترونیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد بن

چکیده

جلوگیری از ورود مواد آلاینده به محیط زیست با استفاده از روش ها و تکنولوژی های نوین صنعتی و شیمیایی هدف اصلی این مقاله می باشد. در اکسیداسیون پیشرفته که یکی از شیوه های نوین با بهره ی بالا بعنوان پاک ترین روش تصفیه ی عوامل آلایندهی واحد های صنعتی مطرح است، ازن، پراکسید هیدروژن ، اکسیژن و هوا چهار عنصر اصلی و ایفا کننده ی نقش می باشند . در این روش از راکتور های UV و کاتالیزور های خاصی جهت توسعه ی رادیکال های هیدروکسیل بهره میبریم. نانو مواد در مقایسهبا مواد در ابعاد بزرگ دارا سطوح بسیار وسیعتری هستند بعلاوه این مواد قادر به برهم کنش با گروههای شیمیایی مختلف بهمنظور افزایش میل ترکیبی انها با ترکیبات ویژه می باشند. جاذب ها به طور وسیعی بعنوان جداساز محیطی در خالص سازی اب و برای حذف الاینده های الی از اب آلوده استفاده می شوند و کاربرد های فناوری نانو با عناوین نانو فیلترها، نانو فوتوکاتالیست ها،مواد نانو حفره ای، نانو ذرات ،نانو سنسورها و توانایی های این فناوری در تصفیه ی آب و با توجه به انواع آلودگی های نقاط مختلفمورد بررسی قرار میدهد و در نهایت خوراک مایعی که در فرآیند تقطیر غشایی وارد می شود در تماس مستقیم با یک سمت غشاء قرار می گیرد بدون این که در حفره های خشک آن رسوخ کند، مگر این که فشار بین غشایی بیشتر از فشار مایع ورودی به غشاء(یعنی فشار مایع ورودی یا فشار شکفتن) به آن اعمال شود. در واقع طبیعت آب گریز غشاء از ورود محلول مایع به خلل و فرجش،به خاطر نیروهای کشش سطحی، ممانعت به عمل می آورد. ماژول های غوطه ور، الیاف تو خالی ، ماژول های غوطه ور قاب و صفحه ای ، ماژول های جریان جانبی و لوله ای نیز سه عامل اصلی در بیوراکتورهای غشایی نتایج قابل توجهی در جداسازی و حذف آلاینده ها دارد

کلیدواژه ها

تصفیه، آلاینده های صنعتی، روش های نوین، اکسیداسیون پیشرفته، نانو تکنولوژی، بیوراکتورهای غشایی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.