وحی و الهام و انواع و مراتب آن در مثنوی مولوی
- سال انتشار: 1382
- محل انتشار: دوفصلنامه زبان و ادب فارسی، دوره: 46، شماره: 188
- کد COI اختصاصی: JR_PERLIT-46-188_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 149
نویسندگان
چکیده
وحی در قرآن مفهوم گسترش یافته ای دارد که شامل انواع هدایت های ناشناخته از هدایت جماد و نبات و حیوان گرفته تا هدایت انسان را شامل می شود. مولوی با نگاهی نو و بدیع به آیات قرآنی ، انواع و مراتب وحی را بیان داشته و همچنانکه شیوه خاص اوست تفسیر عرفانی لطیف و بی سابقه ای ارائه می دهد. او هر چند عالی ترین مرتبه وحی را مخصوص پیامبران عظام می داند که کسی را یارای دستیابی بدان نیست ولی بابهای آسمان را پس از ختم نبوت به روی زمینیان بسته نمی داند و می گوید هر انسانی با تحمل ریاضت و مجاهدت می تواند محل وحی الهی و در معرض وزش نسیم های رحمت و الهامات پروردگار قرار گیرد. نوشتار حاضر، سعی دارد آراء مولوی را در خصوص معانی و مراتب مختلف وحی در مثنوی باز نماید و در پایان رابطه انسان کامل با وحی و الهام و عدم تفاوت و تمایز اساسی میان این دو اصطلاح را در نزد مولانا، مورد بحث و بررسی قرار دهد.کلیدواژه ها
وحی , الهام , نبوت , ولایت , انسان کاملاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.