شهاب الدین تقی پورجاوی - کارشناس ارشد برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست، دانشگاه تهران
احمدرضا یاوری - دانشیار گروه برنامه ریزی محیط زیست، دانشگاه تهران،
افشین دانه کار - دانشیار گروه محیط زیست دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران،
سجاد شمشیری - کارشناس ارشد مهندسی طراحی محیط زیست، دانشگاه تهران

جزیره هندورابی سرزمینی تقریباً هموار و بدون عارضه طبیعی است که با شیب ملایمی به دریا منتهی می گردد. این جزیره درخلیج فارس و در 8 کیلومتری ساحل چیرو واقع شده است. ناهمواری های جزیره هندورابی نتیجه ویژگی های زمین ریخت شناسیاین جزیره است. به منظور ارزیابی توان اکولوژیک جزیره هندورابی از روش تجزیه تحلیل سیستمی و در واقع لنداکولوژی همراه با در نظر گرفتن لندفرم ساحلی استفاده شد. ساخت های مرجانی دیرینه با حدود 02 درصد وسعت جزیره، غالب ترین لندفرم هایشناسایی شده محسوب می شوند. نتایج نشان می دهد که ساختارهای ریفی و مرجانی دیرینه و جدید در جزیره در نوع خودمنحصر بفرد می باشد از این رو در این مناطق جنبه های حفاظتی در نظر گرفته شد. ناحیه شمالی ساحلی جزیره هندورابی نیز به خاطر وجود گونه های لاک پشت، دارای ارزش های حفاظتی بوده و کاربری حفاظت برای ان در نظر گرفته شد. قسمت های غربجزیره بخصوص شمال غربی توان برای تفرج متمرکز را داراست همچنین پهنه روستایی فعلی به کاربری مسکونی اختصاص دادهشد. کرانه های جنوب شرقی جزیره توان برای تفرج گسترده را داراست به دلیل لندفرم که در این بخش از جزیره ساحل ماسه ای و یا نیمه صخره ای، مرجانی و ماسه ای می باشد. کرانه های جنوب شرقی جزیره توان برای تفرج گسترده را داراست. اساساً تفرج متمرکز به دلیل محدودیت منابع آب در جزیره قابل پیش بینی نیست.

ارزیابی توان اکولوژیک، لند اکولوژیک، لند فرم ساحلی، خلیج فارس، جزیره هندورابی