مقایسه فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی قبل و بعد از خستگی طی دویدن در افراد با سابقه COVID-۱۹ در مقایسه با افراد سالم

  • سال انتشار: 1402
  • محل انتشار: مجله دانشگاه علوم پزشکی گرگان، دوره: 26، شماره: 1
  • کد COI اختصاصی: JR_GOUMS-26-1_006
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 55
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

امیرعلی جعفرنژادگرو

Associate Professor, Department of Sport Biomechanics, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.

زینب نوروزی

M.Sc in Sports Biomechanics, Department of Sports Biomechanics, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.

ابراهیم پیری

Ph.D Candidate in Sports Biomechanics, Department of Sports Biomechanics, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.

چکیده

زمینه و هدف: خستگی یکی از عوامل موثر در تغییر فعالیت الکتریکی عضلات به شمار می آید. به طوری که این شاخص در ارتباط مستقیمی با افزایش پتانسیل آسیب های عضلانی و افت عملکرد در مراحل مختلف ورزشی قرار دارد. این مطالعه به منظور مقایسه فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی قبل و بعد از خستگی طی دویدن در افراد با سابقه COVID-۱۹ در مقایسه با افراد سالم انجام شد. روش بررسی: این مطالعه شبه تجربی روی ۱۴ زن با سابقه ابتلاء به COVID-۱۹ طی دو ماه گذشته (گروه تجربی) و ۱۴ زن بدون سابقه ابتلاء به COVID-۱۹ (گروه کنترل) با دامنه سنی ۳۰-۱۸ سال به روش نمونه گیری در دسترس در شهر اردبیل انجام شد. پروتکل خستگی با استفاده از تردمیل پیشرفته با سرعت ۶ کیلومتر در ساعت شروع شد و سرعت تردمیل هر ۲ دقیقه یک کیلومتر در ساعت افزایش یافت. از مقیاس ادراک ۶ تا ۲۰ Borg برای تعیین لحظه نهایی خستگی شرکت کنندگان استفاده شد. پروتکل خستگی دویدن در حالت پایدار بیش از ۱۷ در مقیاس ۶ تا ۲۰ Borg یا ۸۰ درصد حداکثر ضربان قلب به پایان می رسید. داده های الکترومایوگرافی با استفاده از برنامه بایومتریک دیتالیت قبل و بعد از پروتکل خستگی تحلیل شدند. یافته ها: در فرکانس فعالیت الکتریکی عضله پهن خارجی بین پس آزمون گروه کنترل و گروه تجربی افزایش آماری معنی داری وجود داشت (d=۰.۴۱۰, P=۰.۰۳۵). مقایسه بین اختلاف پیش آزمون - پس آزمون فرکانس فعالیت الکتریکی عضله پهن خارجی بعد از خستگی در مقایسه با قبل از خستگی طی فاز پاسخ بارگیری دویدن در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل افزایش آماری معنی داری داشت (d=۰.۶۰۲, P=۰.۰۱۶). فرکانس فعالیت عضله نیم وتری بعد از خستگی در مقایسه با قبل از خستگی طی فاز میانه استقرار دویدن دچار افزایش شد  (d=۰.۲۶۱, P=۰.۰۰۵). اثر عامل خستگی بر فرکانس فعالیت عضله پهن خارجی طی فاز هل دادن دویدن از نظر آماری معنی دار بود  (d=۰.۱۴۰, P=۰.۰۴۹). فرکانس فعالیت عضله پهن خارجی بعد از خستگی در مقایسه با قبل از خستگی طی فاز هل دادن دویدن در گروه تجربی دچار افزایش گردید. نتیجه گیری: افزایش فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی در فازهای مختلف دویدن پس از خستگی در افراد با سابقه ابتلاء به COVID-۱۹ می تواند به دلیل کاهش هماهنگی عصبی عضلانی باشد.

کلیدواژه ها

Running, Electromyography, Fatigue, COVID-۱۹, دویدن, فعالیت الکتریکی عضلات, خستگی, COVID-۱۹

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.