مکان یابی مناطق مستعد برای کشت و توسعه یونجه درختی (Chamaecytisus palmensis L.) در استان یزد با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی و تحلیل سلسله مراتبی

کشاورزی و دامپروری در مناطق خشک و نیمه خشک همواره در کنار یکدیگر بوده و تهیه علوفه برای دام ها یکی از دغدغه های اصلی کشاورزان این مناطق بوده است. برای این منظور ابتدا نیازهای بوم شناختی گونه یونجه درختی بر اساس منابع تعیین شد. چهار معیار اصلی اقلیم، کاربری اراضی، توپوگرافی و آب آبیاری در ابتدا در نظر گفته شد. معیار های اقلیم، توپوگرافی و آب آبیاری به ترتیب هرکدام دارای ۸، ۳ و ۳ زیر معیار مختلف بودند.از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی برای تعیین وزن معیارها و زیر معیارهای مختلف استفاده شد. بر اساس نتایج تحلیل سلسله مراتبی، معیار اقلیم (۰/۵۰۷) و آب آبیاری (۰/۳۱۲) از بالاترین میزان وزن نسبی برای کشت یونجه درختی در استان یزد برخوردار هستند. همچنین زیر معیارهای مختلف تعداد روزهای یخبندان در سال (۰/۲۱۲)، میانگین سالانه حداقل دمای مطلق (۰/۱۵۸)، شوری آب آبیاری (۰/۱۳۰) و میانگین سالانه حداکثر دمای مطلق (۰/۰۷۲) به ترتیب از میزان اهمیت بالایی در موفقیت کشت گونه یونجه درختی در استان یزد برخوردار می باشند. بر اساس نتایج نهایی، مناطق فوق العاده مستعد و بسیار مستعد برای کشت یونجه درختی در استان یزد با توجه به نیازهای بوم شناختی این گیاه وجود ندارد. مناطق مستعد (دارای ارزش ۵/۵ تا ۶/۲)، نسبتا مستعد (دارای ارزش ۵/۰ تا ۵/۵)، نسبتا نامستعد (دارای ارزش۴/۵ تا ۵)، نامستعد (دارای ارزش ۴/۰ تا ۴/۵) و بسیار نامستعد (دارای ارزش کمتر از ۴) به ترتیب ۲/۹، ۹/۴، ۱۵، ۶۲ و ۱۰/۷ درصد از اراضی استان یزد را پوشش می دهد.

کلیدواژه ها:

گیاه علوفه ایی ، تصمیم گیری چند معیاره ، سازگاری اقلیمی ، درون یابی